Κῦρος καὶ Ἰωάννοις οἱ Ἀνάργυροι (Ἰανουαρίου 31)

Ἤθλησαν ἐν τοῖς χρόνοις Διοκλητιανοῦ (284-304)· καὶ ὁ μὲν Κῦρος κατήγετο ἐξ Ἀλεξανδρείας ὁ δὲ Ἰωάννης ἐξ Ἐδέσσης (τῆς Μεσοποταμίας)· διὰ τὸν ἐπικρατοῦντα τότε κατὰ τῶν χριστιανῶν διωγμὸν ἔφυγεν ἐξ Ἀλεξανδρείας ὁ Κῦρος εἰς τὸν Ἀραβικὸν κόλπον καὶ ἐκλείσθη εἰς μονήν, ἔνθα περιεβλήθη τὸ μοναχικὸν σχῆμα, πολλὰ θαύματα ἐπιτελῶν· ὁ δὲ Ἰωάννης μετέβη εἰς Ἱεροσόλυμα· ἀλλ᾽ ἀκούσας τὰ ὑπὸ τοῦ Κύριου τελούμενα θαύματα κατέφυγεν εἰς αὐτὸν καὶ συνδιῆγε μετ᾽ αὐτοῦ ἐν τῇ αὐτῇ μονῇ. Ὅτε δὲ ἔμαθον οἱ ἅγιοι ὅτι συνελήφθη γυνή τις, Ἀθανασία καλουμένη, μετὰ τῶν τριῶν αὐτῆς θυγατέρων, Θεοδότης, Θεοκτίστης καὶ Εὐδοξίας, φοβηθέντες μὴ ὡς γυναῖκες ἀποδειλιάσωσι καὶ ἀπαρνηθῶσι τὴν πίστιν, ἔσπευσαν οὗτοι πρὸς αὐτὰς καὶ ἐνεθάρρυνον νὰ ὑποστῶσι γενναίως τὸ μαρτύριον· ἀλλὰ συλληφθέντες καὶ οὗτοι καὶ τὸν Χριστὸν ὁμολογήσαντες, ἀπετμήθησαν μετὰ τῶν γυναικῶν τὰς κεφαλάς. Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις ἐν τῷ μαρτυρείῳ αὐτῶν τῷ ὄντι ἐν τοῖς Σφωρακίου.

Κύρῳ συναλθῶν Ἰωάννης πρὸς ξίφος
συναθυματουργεῖ καὶ μετὰ ξίφος* Κύρῳ.
Κῦρον Ἰωάννην τε τάμον πρώτῇ τριακοστῇ.

[* μετὰ ξίφους Α.  Ἀκολουθίας ἀνεκδότου λείψανα εἰς τοὺς Ἀναργύρους τούτους κεῖνται εἰς τοὺς Παρισινοὺς Κώδικας 1571 φ. 262α, 1572 φ. 274β 1615 φ. 406α, 255 φ. 141α, 918 σ. 431 καὶ τοὺς τῆς Λαύρας Θ 64 φ. 264 β καὶ Ε 152 φ. 346 β].

Σχετικὰ ἄρθρα:

 Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν Ἀναργύρων λειψάνων εὕρεσις (Ἰουνίου 28)

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας