Ρηγῖνος ἐπίσκοπος Σκοπέλου (Φεβρουαρίου 25)

Οὗτος κατήγετο ἐξ Ἑλλάδος, ἐκ γονέων εὐσεβῶν· διὰ τὸν ἐνάρετον αὑτοῦ βίον καὶ τὴν πολλὴν εὐσέβειαν ἐγένετο ἐπίσκοπος Σκοπέλου. Ὡς τοιοῦτος ἔλαβε μέρος εἰς τὴν ἐν Σαρδικῇ (Τριαδίτζῃ) συγκλειθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Κωνσταντίου καὶ Κώνσταντος τοπικὴν Σύνοδον, ἐν ᾗ ἐπεκυρώθησαν τὰ τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τότε ἱερὸν Σύμβολον καὶ τὰ τῶν κατὰ Ἀρειανῶν θεσπισθέντα. Μετὰ τὴν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἐπανέκαμψεν εἰς Σκόπελον, ἀλλὰ κατὰ τὸν κινηθέντα διωγμὸν συνελήφθη ὑπὸ τοῦ ἄρχοντος τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀπετμήθη τὴν κεφαλήν.

Ἄσειστος εἶ, Ρηγῖνε, τὴν προθυμίαν,
κἂν δεινὸν ἐνσείωσι* πυκνά σοι ** ξίφη.

[* ἐνσείσωσι ΛΝ. ** πυγνάσι Α.]

[Ἡ Ἀκολουθία αὐτοῦ, ποίημα Καισαρίου Δαπόντε, ἐξεδόθη ἐν Βενετίᾳ 1740 καὶ ἐν Ἀθήναις 1902]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας