Ὑποδοχὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως στὴν Μητρόπολη Αὐστρίας

Ξεκινώντας ἀπὸ τὴν Παρασκευὴ 1 Ἀπριλίου ἑόρτασε πανυγυρικὰ ἐφέτος τὴν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Αὐστρίας. Χάρη στὴ γενναιόδωρη παραχώρηση ἀπὸ τὴ ρωμαιοκαθολικὴ Μονὴ Τιμίου Σταυροῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία στοὺς ὀρθοδόξους πιστούς ἐν Αὐστρίᾳ νὰ προσκυνήσουν τεμάχιο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ θησαυρίζεται στὴν ὁμώνυμη Μονὴ τῆς Κάτω Αὐστρίας. Παρὼν στοὺς ἑορτασμοὺς ἦταν ὁ ἡγούμενος π. Maximilian Heim μὲ τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς, καθὼς καὶ ὁ Ἀποστολικὸς Νούντσιος Δρ. Peter Stephan Zurbriggen καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Eisenstadt Ägidius J. Zsifkovics.

Οἱ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις ξεκίνησαν μὲ τὴν μετακομιδή τοῦ Τιμίου Ξύλου ἀπὸ τὸ Παρεκκλήσιο Bernardi τοῦ Heiligenkreuzer Hof στὴ Βιέννη ἐν πομπῇ πρὸς τὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Τριάδος. Ὁ ἡγούμενος Maximilian Heim τόνισε: «τὸ Τίμιο Ξύλο ὀφείλουμε νὰ τὸ προσφέρουμε ὅπου ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ θέλουν νὰ προσκυνησουν». Τὸ λείψανο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ποὺ φυλάσσεται στὴν ὁμώνυμη Μονή, ἔχει προσφερθεῖ γιὰ προσκύνηση σὲ πολλοὺς τόπους, «ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη φορά, ποὺ προσφέρεται σὲ μία ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».

Μετὰ τὴν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ ἐψάλλη ἡ Γ΄ Στάση τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου μὲ τὴ συνοδεία τοῦ Βυζαντινοῦ Χοροῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας. Πνευματικὸ λόγο ἀπεύθυνε μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ὑποδοχῆς τοῦ Τιμίου Ξύλου ὁ διακεκριμένος Καθηγητὴς Χρῆστος Γιανναρᾶς, μὲ θέμα: «Τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ: Ὁ τρόπος τῆς ἀληθοῦς ζωῆς», ὁ ὁποῖος μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε: «Ἀρχικὰ ὁ σταυρὸς σήμαινε ἕνα ἀτιμωτικὸ θάνατο. Μὲ τὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ αὐτὸ ἔγινε σύμβολο ζωῆς καὶ Ἀνάστασης. […] Ἡ Ἐκκλησία κόμισε τὴν ἐπαγγελία, ὅτι αὐτὸς ποὺ εἶναι ἡ αἰτία τοῦ νὰ ὑπάρχει, εἶναι κάποιος, ποὺ ὑπάρχει ἐπειδὴ ἐλεύθερα θέλει νὰ ὑπάρχει· καὶ θέλει νὰ ὑπάρχει, ἐπειδὴ ἀγαπάει. Ἡ ἀγάπη στὴν περίπτωσή του δὲν εἶναι ἕνα αἴσθημα· δὲν εἶναι ἁπλῶς μία διάθεση· εἶναι ὁ τρόπος τοῦ νὰ ὑπάρχει. Ὑπάρχει ἐπειδὴ ἀγαπάει καὶ ἡ ἀγάπη Του εἶναι ὁ τρόπος, ποὺ γεννᾶ τὸν Υἱὸ καὶ ἐκπορεύει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο. Ὁ κ. Γιανναρᾶς τόνισε ἐπανειλημμένα ὅτι δὲν ὑπάρχει πρῶτα καὶ ἐν συνεχείᾳ ἀγαπάει, ἀλλὰ ὁ τρόπος τοῦ νὰ ὑπάρχει εἶναι ἡ ἀγάπη. (…) ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι ἁπλῶς συναίσθημα, ἀλλὰ ὁ τρόπος καὶ αὐτὸς ὁ τρόπος φτάνει στὸ σημεῖο νὰ δεχθεῖ κάθε συνέπεια τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ἀκόμη καὶ τὸ θάνατο, ὡς ἀντιπροσφορά, νὰ τὸν δεχθεῖ προσφέροντάς τον στὸν Πατέρα, μεταποιώντας τὸ θάνατο σὲ σχέση· σὲ ἀγάπη· σὲ ἐρωτικὴ ἀναφορά, ὅπως λέγεται. Στὴ συνέχεια ἀνέφερε: «Οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε πολλὲς τέτοιες πράξεις γιὰ νὰ δηλώσουμε μία στάση ζωῆς, ἕναν τρόπο ζωῆς· ὅταν συναντᾶμε ἕνα πρόσωπο, ποὺ ἀγαποῦμε, τὸν ἀγκαλιάζουμε, τὸν φιλᾶμε. Αὐτὴ τὴν πράξη τῆς ἀγάπης ἡ Ἐκκλησία τὴν δηλώνει μὲ τὸ σταυροκόπημα· μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ. Κατέληξε λέγοντας, «ὅταν κάνουμε τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, δηλώνουμε μὲ αὐτὸ ὅτι κάθε πτυχὴ τῆς ὑπάρξεώς μας εἶναι μία σχέση πρὸς τὸν Πατέρα, ἕνα σημεῖο τῆς ἀγάπης μας πρὸς Ἐκεῖνον».

Ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τὸν ἡγούμενο π. Μαξιμιλιανό γιὰ τὴν χειρονομία ἀγάπης, νὰ ἐμπιστευθεῖ στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας τὸ τεμάχιο τοῦ Τιμίου Ξύλου καὶ μίλησε στὸ κήρυγμά του γιὰ τὴ σημασία τοῦ Σταυροῦ στὴ ζωὴ τῶν Ὀρθοδόξων. Πρὸς ἔκπληξη τῶν πιστῶν καὶ τοῦ Μητροπολίτου ὁ Ἐπίσκοπος Αἰγίδιος καὶ ὁ ἡγούμενος Μαξιμιλιανὸς προσέφεραν στὴ Μητρόπολη ἕνα μικρὸ τεμάχιο τοῦ Τιμίου Ξύλου, ἀπὸ μία ἐνορία στὸ Burgenland, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ἀποτελεῖ εὐλογία γιὰ τὴ Μητρόπολη Αὐστρίας. Ὁ Σεβασμιώτατος συγκινήθηκε ἀπὸ τὴν δωρεὰ τοῦ τεμαχίου καὶ εὐχαρίστησε γιὰ τὴν κίνηση προσφορᾶς, ὑπενθυμίζοντας ὅτι εἶναι μία δωρεὰ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Ἁγίου Μαρτίνου, ποὺ σέβεται ἰδιαίτερα ἡ Ἐπισκοπή Eisenstadt, ὅπως καὶ ἡ πράξη τῆς δωρεᾶς τοῦ οἰκοπέδου γιὰ τὴν ἀνέγερση τῆς ὀρθοδόξου Μονῆς στὴν Αὐστρία.

Στὴ συνέχεια ἀκολούθησε συναυλία μὲ βυζαντινοὺς ὕμνους ἀπὸ τὴ χορωδία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας ὑπὸ τὴ διεύθυνση τοῦ κ. Δημητρίου Ἀποστολάκη, καθὼς καὶ γρηγοριανῶν ὕμνων ἀπὸ τὴν χορωδία τῆς Μονῆς Τιμίου Σταυροῦ.

Τὸ Σάββατο 2 Ἀπριλίου τελέσθηκε ἡ θεία Λειτουργία στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Τριάδος, ὅπου ἀρκετοὶ ἱερεῖς καὶ πιστοὶ συμμετεῖχαν ἀπὸ διάφορες ὀρθόδοξες ἐνορίες γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν Τίμιο Σταυρό. Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε μὲ τὴν ἀφορμὴ αὐτὴ γιὰ τὴ σημασία τοῦ Σταυροῦ στὴν πνευματική μας οἰκοδομή καὶ παρακίνησε τοὺς πιστοὺς νὰ πράττουν τὸ καλὸ στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.

Τὸ ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτο ἔλαβε χώρα μία μουσικὴ συναυλία μὲ τὸν τίτλο «Τὰ ἑπτὰ τελευταία λόγια τοῦ Σωτῆρος στὸ Σταυρό». Τὰ μουσικὰ κομμάτια ἐκτέλεσε τὸ μουσικὸ σύνολο Retro ὑπὸ τὴ διεύθυνση τοῦ Μαέστρου Ἀναστάσιου Στρίγκου, ἐνῶ στὸ τραγούδι συνόδευσαν ἡ Mezzosoprano κ. Ἄννα Ἀγάθωνος καὶ ὁ Μπάσσος κ. Παναγιώτης Πράτσος. Συμμετεῖχε καὶ ὁ Πρωτοπρ. Ἰωάννης Νικολίτσης παρουσιάζοντας βυζαντινοὺς ὕμνους τοῦ θείου Πάθους. Ἀνάμεσα στὰ κοσμικὰ μουσικὰ κομμάτια διακρίθηκαν ἔργα τῶν Barber, Händel, Καζασόγλου, Klughardt, Πετρίδη, καὶ Τσαλαχούρη.

Τὴν Κυριακὴ 3 Ἀπριλίου τῆς θείας Λειτουργίας προεξῆρχε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Αὐστρίας κ. Ἀρσένιος, συμπαριστούμενος ἀπὸ τὸν Ἀρχιμ. Παΐσιο, τὸν Ἀρχιερατικὸ Ἐπίτροπο καὶ Πρωτοπρ. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Ἰωάννη Νικολίτση, τὸν π. Ἀλέξανδρο Λάπιν, τὸν Πρεσβ. Γλυκέριο Βάσιτς καὶ τὸν Διάκονο Ἀρσένιο. Τὸ θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Καθηγητὴς κ. Γιανναρᾶς μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Μητροπολίτου. Ὁ κ. Γιανναρᾶς μίλησε γιὰ τὴν πολυσχιδὴ σημασία τῆς λέξεως ψυχὴ μὲ ἀφορμὴ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς ἡμέρας. Ὑπενθύμισε ὅτι ἡ λέξη «ψυχή» ἑτυμολογεῖται ἀπὸ τὸ ρῆμα ψύχω, ποὺ σημαίνει ἀναπνέω. Ὁ ἄνθρωπος παραμένει σὲ κίνηση εἰσπνέοντας καὶ ἐκπνέοντας. Μὲ τὴν τελευταία πνοὴ ὁ ἄνθρωπος ἔρχεται στὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ πρέπει ὅμως νὰ ὑπάρχει ὡς ἕνα ἀτομικὸ Ἐγώ, ἀλλὰ ὡς μία σχέση, μία κοινωνία, ὡς ἀγάπη.

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἀκολούθησε τὸ τυπικὸ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καὶ ἀφοῦ ἐυχαρίστησε τὸν ἡγούμενο π. Maximilian Heim καὶ τὴ συνοδεία του γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ πράξη ἀγάπης, ἔδωσε στοὺς πιστοὺς γιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴ δυνατότητα νὰ προσκυνήσουν τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου.