Πατριαρχική Ἀπόδειξις 2018 ἐπί τῷ Ἁγίῳ Πάσχᾳ
Στό μήνυμά του ἡ Σεπτή Κορυφή τῆς Ὀρθοδοξίας, τονίζει ὅτι ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς πανσωστικῆς νίκης τῆς Ζωῆς ἐπί τοῦ Θανάτου, εἶναι ὁ πυρήνας τῆς πίστεως, τῆς θείας λατρείας, τοῦ ἤθους καί τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ χριστεπωνύμου ὀρθοδόξου λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἡ ζωή τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις καί τίς διαστάσεις της, διαποτίζεται καί τρέφεται ἀπό τήν πίστη στήν Ἀνάσταση, ἀποτελεῖ καθημερινό Πάσχα. Τό πασχάλιο αὐτό βίωμα δέν εἶναι ἁπλῶς ἀνάμνηση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἀλλά βίωμα καί τῆς δικῆς μας ἀνακαινίσεως καί ἀκλόνητη βεβαιότητα περί τῆς ἐσχατολογικῆς τελειώσεως τῶν πάντων.
„Τό εὐαγγέλιον τῆς Ἀναστάσεως, τῆς «κοινῆς τῶν ὅλων πανηγύρεως», τῆς καταργησάσης τό κράτος τοῦ θανάτου πανσθενοῦς Ἀγάπης, ἠχεῖ σήμερον εἰς ἕνα κόσμον σοβούσης κοινωνικῆς ἀδικίας, φαλκιδεύσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, εἰς μίαν οἰκουμένην - Γολγοθᾶν προσφύγων καί μυριάδων ἀθώων παιδίων. Ἀναγγέλλει ἐκ βαθέων ὅτι, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἡ ζωή τῶν ἀνθρώπων ἔχει ἀπόλυτον ἀξίαν. Διακηρύττει ὅτι τά παθήματα καί τά δεινά, ὁ σταυρός καί ὁ Γολγοθᾶς, δέν ἔχουν τόν τελευταῖον λόγον. Δέν εἶναι δυνατόν νά θριαμβεύσουν οἱ σταυρωταί ἐπί τῶν τραγικῶν θυμάτων των.“
Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὁ Σταυρός βρίσκεται στό κέντρο τῆς εὐσεβείας, δέν εἶναι ὅμως ἡ ἐσχάτη πραγματικότητα, αὐτός πού ὁρίζει καί τό τελικό σημεῖο προσανατολισμοῦ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Τό οὐσιῶδες νόημα τοῦ Σταυροῦ εἶναι ὅτι ἀποτελεῖ ὁδό πρός τήν Ἀνάσταση, πρός τό πλήρωμα τῆς πίστεως ἡμῶν.
