Λαμπρά ἐγκαίνια τοῦ Καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης εἰς Solan τῆς Νοτίου Γαλλίας

Ἀπό τίς 12 ἕως τίς 13 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας,Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος συμμετεῖχε στίς ἐκδηλώσεις τῶν ἐγκαινίων τῆς γυναικείας Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης εἰς Solan τῆς Νοτίου Γαλλίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ Μετόχιον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας.

Τό ἑσπέρας τῆς 12^ης Ὀκτωβρίου καί μετά τήν ἐπίσημη ὑποδοχή, ἔγινε ἡ ἐναπόθεση τῶν ἱερῶν λειψάνων στό Ἱ.Παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Μαγδαληνῆς τῆς Μυροφόρου. Τήν ἑπομένη, ἤτοι Κυριακή 13 Ὀκτωβρίου 2019, ἐτελέσθη μέ κατάνυξη καί συμφώνως τοῦ ἁγιορείτικου Τυπικοῦ ἡ Ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων κι ἀκολούθησε πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία συλλειτουργούντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς κ. Ἰουστίνου καί τῶν Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων Ρηγίου κ. Εἰρηναίου καί Μελιτηνῆς κ. Μαξίμου παρουσίᾳ πολλῶν Πρεσβυτέρων, Διακόνων, Μοναχῶν, Μοναζουσῶν, ἀλλά καί πλήθους πιστῶν. Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας, ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Ἐλισσαῖος, στήν μακρά ὁμιλία του ἀναφέρθηκε στήν ἱστορία τῆς ἵδρυσης τῆς Μονῆς καί στίς δυσκολίες πού ἀντιμετώπισαν ὁ μακαριστός Γέροντας Αἰμιλιανός καί ὁ μακαριστός Ἀρχιμανδρίτης Πλακίδας Deseille, ὥστε σήμερα νά καρποφορεῖ καί νά ἐγκαινιάζεται αὐτή ἡ περικαλλέστατη πνευματική ὄαση στήν καρδιά τῆς Νοτίου Γαλλίας.

Ἀκόμη εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, πού ἐνδυναμώνει τήν ἀδελφότητα μέ τήν πατρική του ἀγάπη καί μέριμνα καί ἐξέφρασε τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τήν Ἱερά Μητρόπολη Γαλλίας. Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ στήν ὁμιλία του, συνέδεσε τά ἐγκαίνια τοῦ Καθολικοῦ μέ τά ἐγκαίνια ἑνός νέου τρόπου ζωῆς γιά ὅλους μας. Μιά ζωή ἀπηλλαγμένη ἀπό τά πάθη καί τίς ἀγκυλώσεις πού μᾶς στεροῦν τήν ἐν Χριστῷ ζωή. Τόνισε χαρακτηριστικά, ὅτι ἡ Ἱερά Μητρόπολη Γαλλίας στηρίζει τήν ἵδρυση νέων Μονῶν, ἀφοῦ ἀποτελοῦν τούς πνεύμονες τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας. Ἀκόμη ἀναφέρθηκε στίς ἔντονες προσπάθειες τῆς Ἀδελφότητας γιά τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος, ἀλλά καί στήν τωρινή της δραστηριότητα μέσα ἀπό ἕνα ἄριστα ὀργανωμένο καί σύμφωνο μέ τίς γαλλικές ἀρχές πρόγραμμα βιολογικῆς καλλιέργειας. Τέλος ἀναφέρθηκε στήν ἀγάπη τῶν Μοναζουσῶν γιά τήν ἄνθιση τοῦ Μοναχισμοῦ στή Γαλλία, μέσα ἀπό τό πάντρεμα τῶν πολιτισμῶν καί ἑνός ἔμφυτου σεβασμοῦ πρός τόν γαλλικό πολιτισμό καί τή γαλλική γλῶσσα. Αὐτά τά στοιχεῖα ἐνσωματώθηκαν στή ζωή τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας, ἀφήνοντας τό Ἅγιο Πνεῦμα νά ἐνεργήσει καί νά ἀναδείξει τόν γαλλόφωνο ὀρθόδοξο Μοναχισμό. Αὐτή ἡ διακονία ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ συμβάλλει ἀναμφισβήτητα στήν ἀκτινοβολία τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Εὐρώπη καί ἀποτελεῖ ἀναμφίβολα ὑπακοή στόν εὐαγγελικό λόγο “πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος” (Ματθ. 28, 19-20).

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας χαρακτήρισε τήν ἀνέγερση τοῦ Καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὡς ἕνα ἀκόμη σημεῖο τῆς Θείας Χάριτος, τό ὁποῖο στήν ἐποχή τῆς ἐκκοσμίκευσης καί τοῦ ὑλιστικοῦ πολιτισμοῦ μπορεῖ νά θεωρηθεῖ καί παράλογο. Ἀκόμη καί σέ τέτοιους καιρούς ὅμως, συνέχισε, ὁ μοναστικός βίος δέν παρακμάζει, τουναντίον παραμένει ἀείζωος, πανανθρώπινος καί ἐπίκαιρος ὅσο ποτέ ἄλλοτε. Ὁ εὐαγγελικός λόγος πού παρακίνησε τόν Μέγα Ἀντώνιο κατά τόν 4^ο αἰώνα νά πουλήσει τά ὑπάρχοντά του καί νά μοιράσει τά χρήματα στούς πτωχούς γιά νά ἀποκτήσει τόν οὐράνιο θησαυρό (Ματθ. 19, 21) ἀποτελῶντας ταυτοχρόνως καί τήν ἀφορμή τῆς γένεσης τοῦ ἀναχωρητικοῦ βίου, ἠχεῖ πάντοτε ἀνά τούς αἰῶνας στά ὦτα τῶν ἑκάστοτε ἐραστῶν τῆς μοναστικῆς ζωῆς, ὅπου ἡ ψυχή των μέ τίς ἀρετές τῆς προσευχῆς, τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπεινοφροσύνης κτίζεται στήν ὑπεράρρητη κοίτη τοῦ Θεοῦ Λόγου καί γίνεται ἕνα μέ Αὐτόν.

Ἡ ἰσάγγελη ζωή ὅμως, ὅπως χαρακτηρίζεται συχνάκις ὁ μοναστικός βίος, βάλλεται ὑπό τῶν πειρασμῶν τοῦ διαβόλου καί ἀπαιτεῖ ἐγρήγορση ἀπό πλευρᾶς τοῦ μοναχοῦ. Ἡ συνεχής προσευχή καί ἡ θέλησή τοῦ τελευταίου μποροῦν τελικῶς νά νικήσουν τόν διάβολο γιά νά τραπεῖ σέ φυγή. Βεβαίως ἡ προσευχή δέν πρέπει νά κατανοεῖται ὡς (ἐσωτερικός) διαλογισμός συμφώνως μιᾶς ἐξωχριστιανικῆς ἀντίληψης. Ἡ χριστιανική προσευχή δέν εἶναι στροφή „πρός τά ἔσω“, ἀλλά ἀπευθύνεται μέ τήν ἔννοια τῆς πραγματικῆς συνομιλίας πρός τό „ἀπέναντι τοῦ ἀνθρώπου “, πού εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ χαρίζοντας στόν μοναχό ρυθμό καί πορεία στή ροή τῆς ζωῆς του καθ᾽ ὅλη τήν διάρκεια τοῦ εἰσοσιτετραώρου.

Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος, ἀναφέρθηκε στίς προσπάθειες τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιά τήν ἵδρυση καί λειτουργία τῆς πρώτης ὀρθοδόξου Μονῆς στά ὅρια τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας στήν περιοχή St. Andrä ἐν Zicksee, ἡ ὁποία εἶναι ἐπίσης ἀφιερωμένη στήν Ἁγία Σκέπη τῆς Θεομήτορος. Μάλιστα παρεκάλεσε ἁπαξάπαντες νά προσευχηθοῦν καί νά συμπαρασταθοῦν στήν Ἱερά μας Μητρόπολη γιά τήν ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ σκοποῦ.