Θεοδόσιος ὁ ἐν Σκοπέλῳ (Φεβρουαρίου 5, Ἰανουαρίου 11 Α)
Τὸν βίον τοῦ Θεοδοσίου τούτου συνέγραψεν ὁ Κύρου Θεοδώρητος ἐν τῇ Φιλοθέῳ Ἱστορία (ἀριθ. 10). Οὗτος κατήγετο ἐξ Ἀντιοχείας, ἐκ γένους περιφανοῦς. Ἀπὸ κλίσεως πρὸς τὴν μοναχικὴν πολιτείαν ἔφυγεν ἐκ Ἀντιοχείας καὶ μετέβη πρὸς ἄσκησιν εἰς Κιλικίαν εἰς τὰ ὄρη τῆς πόλεως, ὅπου ἔκτισε κελλίον καὶ διήρχετο νηστεύων καὶ σκληραγωγούμενος καὶ ποριζόμενος τὰ πρὸς τὴν ζωὴν διὰ τῶν ἰδίων αὑτοῦ ἱδρώτον καὶ κόπων. Ὅτε δὲ τὰ μέρη τῆς Κιλικίας κατέλαβον οἱ Σαρακηνοί, φοβηθεὶς μὴ οὗτοι βλάψωσιν αὐτόν, ἔφυγε καὶ ἐπανῆλθεν εἰς Ἀντιόχειαν, ὅπου ἔκτισε καλύβιν, ἐν ᾗ ἔζη μετὰ τῶν ἄλλων ἀδελφῶν, ἐργαζόμενος καὶ πνευματικῶς καὶ σωματικῶς, ἵνα μηδένα ἐπιβαρύνῃ. Ὁλίγον χρόνον ἐπιζήσας ἐν πατρίδι, ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ.
Στενὴν ὁδεύσεας Θεοδόσιος τρίβον
ἤχθης, Θεοδόσιε*, τὴν ἐπὶ ξίφους**
[* ἤχθη Θεοδόσιος ΒΝ. ** ἐπὶ ξίφος Ν.]
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας
