Ἰωσὴφ ὁ Ὑμνογράφος (Ἀπριλίου 3, Ἀπριλίου 4 Ζ.)
Ἡ καλλικέλαδος ἀηδὼν τῆς ἐκκλησίας καὶ ὁ πολυγραφότερος τῶν ἐκκλησιαστικῶν ποιητῶν Ἰωσὴφ ἐγενήθη ἐν Σικελίᾳ ἐκ τοῦ Πλωτίνου καὶ τῆς Ἀγάθης, ὑφ᾽ ὦν καὶ ἀνετράφη εὐσεβῶς. Μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς πατρίδος αὐτοῦ ὑπὸ τῶν Σαρακηνῶν, ἡ οἰκογένεια αὐτοῦ μετηνάστευσεν εἰς Πελοπόννησον καὶ ἐκεῖθεν εἰς Θεσσαλονίκην, ὅπου ὁ δεκαπενταετὴς τότε Ἰωσὴφ εἰσῆλθεν ὡς δόκιμος εἰς τὴν μονὴν τῶν Λατόμων, ἐν ᾗ ἐκάρη ἀκολούθως καὶ μοναχὸς καὶ εἶτα ἐχειροτονήθη καὶ πρεσβύτερος. Εὐσεβὴς καὶ μελετηρὸς ἐμορφώθη ἄριστα ἐν τῇ μονῇ ταύτῃ καὶ διεκρίθη ἐπὶ ὁσιότητι βίου καὶ ἀσκητικῇ ἀρετῇ. Ἐκ τῆς Θεσσαλονίκης μετέστη εἰς τὸ Βυζάντιον (ἐν τῇ μονῇ τοῦ ἁγίου Ἀντίπα) παρακολουθήσας τὸν Γρηγόριον τὸν Δεκαπολίτην (ἴδ. Νοεμβρίου 20), μεθ᾽ οὗ παρὰ τῶν ἐν Κων/πόλει ἀπεστάλη εἰς Ρώμην, ἵνα γνωρίσῃ τῇ ἐκεῖ ἐκκλησίᾳ τὰ ἐν τῇ πρωτευούσῃ ὑπὸ τῶν εἰκονομάχων τελούμενα ἀνοσιουργήματα· ἀλλὰ καθ᾽ ὁδὸν συνελήφθη ὑπὸ τῶν πειρατῶν καὶ ἀπήχθη εἰς Κρήτην, ὅπου ἐνεκλείσθη εἰς φυλακὴν συντάττων ἐν αὐτῇ Ἀκολουθίας, εἰς ἃς εἶχε κλίσιν ἔμφυτον καὶ εὐχέρειαν θαυμαστήν. Ἀπαλλαγεὶς ἐκ τῆς φυλακῆς ἐπανῆλθεν εἰς Θεσσαλονίκην καὶ ἐκεῖθεν εἰς Κων/πολιν συναποκομίζων καὶ λείψανον τοῦ ἁγίου Βαρθολομαίου, εἰς ὃν ἤγειρε ναόν, ἀλλ᾽ ἐξωρίσθη ὑπὸ τοῦ Θεοφίλου εἰς Χερσῶνα, ὁπόθεν ἀνεκλήθη μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ ὑπὸ τῆς εὐσεβοῦς Θεοδώρας. Ἔκτοτε ἔζησεν ἐν εἰρήνῃ ἐν τῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ ἱδρυθέντι ναῷ τιμηθεὶς ὑπὸ τοῦ πατριάρχου Ἰγνατίου διὰ τοῦ ὀφφικίου τοῦ Σκευοφύλακος τῆς μεγάλης ἐκκλησίας, ὑπὸ δὲ τοῦ Φωτίοου ἀπήλαυε μεγίστου σεβασμοῦ καὶ τιμῆς διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτοῦ καὶ τὴν παιδείαν· ἀπέθανε κατὰ τὴν β´ πατριαρχείαν τοῦ ἱεροῦ Φωτίου ἐν εἰρήνῃ πλήρης ἡμερῶν.
Ζῶντος Θεοῦ σὺ θεῖος ὑμνητὴς πάτερ,
ἐγὼ δὲ σοῦ θανόντος ὑμνητὴς νέος.
[Δύο βιογραφίαι αὐτοῦ παρὰ Migne 105, στ. 932 καὶ 940-976. Ἀκολουθία πλήρης ἀνέκδοτος εἰς τὸν Ἰωσὴφ κεῖται εἰς τοὺς Παρισινοὺς Κώδικας 341 καὶ 1573 καὶ εἰς τοὺς Λαυριωτικοὺς Ω 147, Θ 57, Θ 87. Ἀκολουθία αὐτοῦ ἐξεδόθη ἐν Βενετίᾳ 1665].
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας
