Ἀντώνιος ὁ μέγας (Ἰανουαρίου 17)

Ὁ περιώνυμος ἀσκητὴς τῆς ἐρήμου, ὁ διαβεβοημένος πολίτης τῆς ἐρήμου καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, ὁ ἐκκενώσας τὰς πόλεις καὶ πολίσας τὴν ἔρημον, ἦν Αἰγύπτιος ἀκμάζων εἰς τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ (284-305) καὶ Μαξιμιανοῦ καὶ ἐπιζήσας μέχρι τοῦ 356. Ἐκ πατέρων καὶ προγόνων χριστιανός, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν εἰς ἄσκησιν ὑπερβαλὼν κατὰ τὴν ἀσκητικὴν ἀγωγὴν πάντας, τύπος καὶ κανὼν τοῖς ἀσκουμένοις γενόμενος. Τὰ κατ' αὐτὸν κατέστησε δῆλα ὁ μέγας Ἀθανάσιος συγγράψας τὸν βίον αὑτοῦ καὶ ἀποστέιλας πρὸς τοὺς ἐν τῇ ξένῃ μοναχούς (ἴδ. τοῦτον παρὰ Migne Patr. gr., τ. 26, σ. 835-976). Ἔζησεν ὑπὲρ τὰ ἑκατὸν ἔτη ἐν αὐστηροτάτῃ ἀσκήσει καὶ ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ τῷ 356. Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις αὐτοῦ ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ. 

Ἔχει τι μεῖζον οὐρανὸς καὶ τῶν νόων
ἔξαρχον Ἀντώνιον ἀσκητῶν ἔχων

Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀντώνιον ἔνθεν ἄειραν (*).

[* Ἄειρεν Α.]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας