Ἡ παρουσία τῶν Ἑλλήνων στὴν Αὐστρία ἀνάγεται στὴ ρωμαϊκὴ ἐποχὴ καὶ τεκμηριώνεται βάσει τῶν ἑλληνικῶν ἐπιγραφῶν τοῦ 1ου-3ου μ.Χ. αἰ., ποὺ ἔφερε στὸ φῶς ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη στὸ Carnuntum. Στοὺς λεγεωναρίους του ἀνήκαν Ἕλληνες ἀπὸ τὴ Μακεδονία καὶ τὴν Κάτω Ἰταλία. Σὲ ἐπιτύμβιες στῆλες, βωμούς, τοίχους, κεραμικά, μεταλλικὰ πλακίδια καὶ ἄλλα ἀντικείμενα ἔχουν διατηρηθεῖ τὰ ὀνόματά τους: Διόδωρος, Ἀσκληπίδης, Πρωτόμαχος, Νόννος, Ποσειδώνιος, Φλῶρος, Σμυρναῖος, Μελεσίδικος. Ἡ Εἰδικίη δὲ εἶναι ἡ πρώτη γνωστὴ Ἑλληνίδα, ποὺ ἔχει ταφεῖ σὲ αὐστριακὸ ἔδαφος.