Χειροτονία νέου Διακόνου γιὰ τὴν ἐνορία στὸ Graz

Τὴν Κυριακὴ 31 Ἰουλίου 2016 ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Αὐστρίας κ. Ἀρσένιος χειροθέτησε ἀρχικὰ ἀναγνώστη καὶ ὑποδιάκονο τὸν κ. Ζαφείριο Κουτελιέρη καὶ στὴ συνέχεια τέλεσε τὴν εἰς Διάκονον χειροτονία του. Ὁ Διάκονος π. Ζαφείριος θὰ ἐξυπηρετεῖ ἀπὸ τὸ Φθινόπωρο τὴν ἐνορία στὸ Graz. Μὲ τὸ Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ὁ Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος καὶ Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Ἰωάννης Νικολίτσης καὶ ὁ Ἀρχιδιάκονος π. Ἀθανάσιος. Ἀνάμεσα στὸ ἐκκλησίασμα στὴ θεία Λειτουργία παρέστησαν καὶ πιστοὶ ἀπὸ τὴν ἐνορία στὸ Graz, γιὰ νὰ συγχαροῦν γιὰ τὴν εἰς διάκονον χειροτονία του τὸν μελλοντικό τους ἐφημέριο.

Πρὶν τὴν χειροτονία ὁ ὑποψήφιος ἀπεύθυνε τὸν καθιερωμένο λόγο πρὸς τὸν Ἐπίσκοπο, ὅπου ἐξέφρασε τὴν ἐμπιστοσύνη του στὴ συμπαράσταση τοῦ Θεοῦ στὴν νέα του διακονία. Παράλληλα δήλωσε νὰ ἀκολουθήσει τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τηρήση ὑπακοὴ στὸν Ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος θὰ τὸν καθοδηγεῖ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Σεβασμιώτατος συνεχάρει τὸν χειροτονούμενο γιὰ τὴν ἐμπιστοσύνη ποὺ δείχνει στὸ Θεό, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκλήθη ἐκεῖνος καὶ ἡ οἰκογένειά του εἰς διακονίαν. Γιατί ὁ Θεὸς μᾶς φανερώθηκε κατὰ τὸ θεῖον Πάθος καὶ τὴ Σταύρωση. Μποροῦσε ὡστόσο νὰ φανερωθεῖ στὴν δόξα του καὶ ὅλοι νὰ πίστευαν σὲ Ἐκεῖνον ἀπὸ φόβο. Προτίμησε ὅμως νὰ φανερωθεῖ ὑποφέροντας τὸ Πάθος καὶ τὸν Θάνατο, ὥστε νὰ δώσει στοὺς ἀνθρώπους τὴν ἐλευθερία νὰ μὴν πιστέψουν σὲ Ἐκεῖνον. Ὁ Θεὸς ἤθελε νὰ δώσει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἐλευθερία, νὰ ἀποφασίσει μόνος του. Καὶ ὁ κληρικὸς δὲν θὰ πρέπει νὰ ξεχνᾶ τὴν ἐλευθερία καθενὸς καὶ νὰ τὴ σέβεται. Ἀνέθεσε στὸν χειροτονοῦμενο τὴ διακονία νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, νὰ φυλάσσει τὴ λογική του ποίμνη καὶ ἐμβαθύνοντας στὴν πίστη νὰ τὴν καθοδηγεῖ στὰ πλούσια νοήματά της, ὑπηρετώντας κάθε ἄνθρωπο.

Ἀνέφερε στὴ συνέχεια ὅτι ὁ νέος Διάκονος ἀσχολεῖται μὲ τὸ τραγούδι: «Ὅσοι τραγουδοῦν γνωρίζουν νὰ διακρίνουν τοὺς τόνους καὶ τὴν ἁρμονία. Προσπάθησε λοιπὸν πάντοτε νὰ ἀκοῦς τοὺς τόνους τῆς καρδιᾶς τῶν ἀνθρώπων, βρες μία ἁρμονικὴ βάση, ὥστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ τραγουδοῦν ἕνα ὄμορφο τραγούδι σὲ ἁρμονία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία ὅλων».

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος συνεχάρη τὸν νέο Διάκονο καὶ τὴν οἰκογένειά του καὶ τοὺς εὐχήθηκε πολλὴ δύναμη καὶ χαρὰ στὴ διακονία τους στὸ ἑξῆς.