Ὁ ἑορτασμός τῆς Πεντηκοστῆς στή Βιέννη 2018

Τήν Κυριακή 27 Μαΐου 2018 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος προέστη στόν Ἱ.Μ.Ν. τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας πλαισιούμενος ὑπό τοῦ Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου καί Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Ἰωάννου Νικολίτση, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀλεξάνδρου Lapin, τοῦ Ἀρχιδιακόνου Ἀθανασίου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου Μαξίμου παρουσίᾳ μάλιστα πολλῶν πιστῶν.

Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφερόμενος στή σημασία τῆς ἑορτῆς τόνισε τήν σπουδαιότητά της, διότι θεολογικά ἡ ἡμέρα αὐτή ἀποτελεῖ τήν γενέθλια ἡμέρα τῆς ἐκκλησίας. Συνεχίζοντας, ἔδωσε τόν ὁρισμό τῆς ἔννοιας ἐκκλησία, ἡ ὁποία θεμελιώθηκε ἀπό τόν Κύριό μας καί ὡς Σῶμα Χριστοῦ σημαίνει τήν κοινωνία τῶν πιστῶν μεταξύ των, ἀλλά καί μέ τόν Θεό. Ἐκκλησία σημαίνει ζωή καί ζωή σημαίνει πρόσωπο, δηλαδή τόν ἄνθρωπο πού μπορεῖ νά ὑπάρχει σέ σχέση μέ τόν συνάνθρωπό του καί μέ τόν Χριστό. Ὁ χῶρος πού προσφέρει στόν ἄνθρωπο αὐτήν τήν δυνατότητα νά καταστεῖ πρόσωπο καί νά βιώνει τήν ὡς ἄνω σχέση δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ἐκκλησία, ἡ ὁποία ὅπως εὔστοχα σημειώνει ὁ θεῖος Παῦλος εἶναι ὁ Χριστός παρατεινόμενος εἰς τούς αἰῶνες. Ἀκόμη, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας τόνισε τήν ριζική διαφορά μεταξύ τῶν ὅρων πρόσωπο καί ἄτομο ὅπως ἀναφέρεται στήν πατερική θεολογία. Τό πρόσωπο ἀποτελεῖ μιά ὕπαρξη κοινωνίας, ἐνῶ τό ἄτομο ἔχει τά χαρακτηριστικά ἑνός ἐγωϊσμοῦ, ἀφοῦ εἶναι ἐπικεντρωμένο γύρω ἀπό τόν ἑαυτό του. Μάλιστα ἡ σύγχρονη κοινωνία μας, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος, ἔχει πολλά στοιχεῖα ἐγωτικῆς, ἤτοι ἀτομικῆς συμπεριφορᾶς, ἐπειδή ἀκριβῶς τά μέλη της ἐνδιαφέρονται περισσότερο γιά τόν ἑαυτό τους καί λιγότερο γιά τόν συνάνθρωπό τους ἀγνοῶτας τοιουτοτρόπως τήν πραγματική διάσταση τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Μόνον ὅταν κάποιος βιώνει τήν σχέση του μέ τό Χριστό καί τόν συνάνθρωπό του μέσα στό πλαίσιο τῆς ἐκκλησίας, μπορεῖ νά κατακτήσει πραγματικῶς τήν ζωή. Ἡ ἐκκλησία εἶναι λοιπόν μιά κοινωνία ἐλευθέρων προσώπων, τά ὁποῖα πορεύονται πρός τά ἔσχατα προσπαθῶντας καί προσδοκῶντας νά μεταμορφώσουν τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά καί τόν ὑπόλοιπο κτιστό κόσμο. Αὐτήν τήν μορφή τοῦ βίου μᾶς ἀποκαλύπτει τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς, τό ὁποῖο διατρανώνει ἀναμφίβολα τήν ἑνότητα καί τήν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων μεταξύ των καί μέ τόν Θεό. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἀκολούθησε ὁ Ἑσπερινός τῆς Γονυκλισίας, ὅπου τό καθόλου ἐκκλησίασμα προσευχήθηκε γιά τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε μέ τήν χάρη καί τήν εὐλογία Του νά φωτιστοῦν καί νά ἁγιαστοῦν οἱ ψυχές τῶν καθόλου ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ἀνθρώπων. Ἀκολούθησε ἑόρτια τράπεζα, ὅπου ὅλοι εἶχαν τήν εὐκαιρία νά συνομιλήσουν μέ τόν Ἐπίσκοπό τους καί νά λάβουν τήν εὐλογία του.