Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αὐστρίας κ. Ἀρσενίου 2024

α.α. 293.241220  

Πρὸς τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸ Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας
καὶ Ἐξαρχίας Οὑγγαρίας

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἔφθασε καὶ πάλι ἡ εὐλογημένη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων.
Ὁ Ἄγγελος μετέφερε στοὺς ταπεινοὺς βοσκοὺς τῆς Βηθλεὲμ τὸ ἄγγελμα τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καλῶντας τους νὰ εὕρουν "βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ". Μὲ θεία ὑμνῳδία ἡ ἀγγελικὴ στρατιὰ δοξάζε τὸν Ὕψιστο: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ...». Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἦλθε ἡ Εἰρήνη ἐπάνω στὴ γῆ τὴν πολύπαθη, τὴν ἄγονη, τὸν τόπο τῶν πολέμων καὶ τῆς ἐξορίας τῶν καταδίκων. Ἡ φωνὴ τῶν Ἀγγέλων ἡ εὐαγγελιζομένη τὴν μεγάλη αὐτὴ χαρὰ ἀπευθύνεται καὶ σ'ἐμᾶς. Αὐτὴ εἶναι γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ἡ εὐδοκία (πρβλ. PG 46 1137, Ἅγ. Γρηγόριος Νύσσης). Παρόλο ποὺ δὲν ἀλλάζουν τὰ «σημεῖα τῶν καιρῶν», οἱ πόλεμοι, οἱ ταραχές, οἱ ἐξεγέρσεις μεταξὺ ἐθνῶν καὶ ἐξουσιῶν, οἱ σεισμοί, ἡ πεῖνα, οἱ ἀρρώστειες... (πρβλ. Λουκ κα΄, 10-12), μὲ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀνέτειλε στὸν κόσμο «τὸ Φῶς τὸ τῆς γνώσεως» καὶ ἀποκαλύφθηκε ἡ Ἀλήθεια. Ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου! «...ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν Αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (Γαλ δ΄,4-5). Τὸ προσωπικὸ γεγονὸς τῆς γνώσεως τῆς Ἀληθείας, τῆς πίστεως στὸν μόνο ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεὸ ἀποκτᾶ ἀδιάκοπη σωτηριολογικὴ σημασία γιὰ τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Ἡ κατὰ σάρκα Γέννηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου Θεοῦ, γεγονὸς κοσμοϊστορικό, χωρίζει τὸ παλαιὸ ἀπὸ τὸ νέο, τὸ πεπερασμένο καὶ πρόσκαιρο ἀπὸ τὸ ἄπειρο καὶ αἰώνιο. Ἐνῷ συνέβη σὲ συγκεκριμένο χῶρο καὶ χρόνο, γιὰ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας Του συμβαίνει «σήμερον» διότι κάθε στιγμὴ ἀνακεφαλαιώνεται ἡ ἱστορία τῆς Σωτηρίας γιὰ κάθε ταπεινὸ πιστὸ καὶ συντελεῖται θαῦμα ὑπερφυές: Ἡ ἐνσαρκωμένη Ἀγάπη μέσα στὶς ἀνθρώπινες καρδιές, συνεργεῖ καὶ θὰ συνεργεῖ ἕως τὸ τέλος τοῦ αἰῶνος τούτου ὄχι στὴν κρίση καὶ τὴν καταδίκη τοῦ κόσμου ἀλλὰ στὴν διὰ τοῦ Θεανθρώπου Σωτηρία του.
Κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς Ἑορτῆς, ὅλο τὸ Ἅγιο Δωδεκαήμερο, στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς, μὲ ἱερὰ ἀναγνώσματα, μὲ ὕμνους ἀνυπερβλήτους σὲ λογοτεχνικὴ διατύπωση καὶ μελῳδία, βιώνουμε ὡς σύγχρονη πραγματικότητα τὸ σχέδιο τῆς θείας Οἰκονομίας γιὰ τὴν ἐπανένωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Δημιουργὸ καὶ Πατέρα. Ἔχομε τὴν εὐκαιρία νὰ νοιώσωμε χαρὰ γιὰ τὴν ἐπιβεβαίωση τῆς εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος. Ἐλπίζομε στὴν ἀνάκτηση τῆς ἐλευθερίας μας, στὴν ἀπόλαυση τοῦ πληρώματος τῆς ἀγάπης ποὺ δίδει συνεχῶς τὸ Παιδίον τὸ Νέον, ὁ προαιώνιος Θεὸς καὶ Λόγος τοῦ Πατρός. Τὸ Μυστήριο τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ θέλουν συχνὰ νὰ ζήσουν στοὺς Ναοὺς ἄνθρωποι ξένοι καὶ περαστικοὶ καὶ ἀπουσιάζουν, λόγῳ βιοτικῶν μεριμνῶν, πολλοὶ Χριστιανοί. Πῶς ὅμως μποροῦμε ἀκόμη καὶ τὴν πιὸ ὄμορφη τελετὴ νὰ τὴν ὀνομάζωμε Χριστούγεννα χωρὶς ἀναφορὰ στὸ Χριστό; Χριστιανοί μου, οἱ θεῖοι Πατέρες, οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι, ἔχουν προβλεψει γιὰ μᾶς μέσα στὶς Ἐκκλησίες τὸν πιὸ φωτεινὸ, τὸν πιὸ χαρούμενο, τὸν πιὸ χορταστικὸ ἑορτασμό, τὴν πανδαισία τῶν θείων Μυστηρίων.
Καλούμεθα νὰ ξεπεράσωμε τὴν ἱκανοποίηση ποὺ μᾶς παρέχει ἡ ἐπανάληψη τῶν ἑορταστικῶν συνηθειῶν μιᾶς κοσμικῆς ἐπετείου, νὰ πλησιάσωμε τὴν οὐσία τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία καὶ νὰ ἀναλογισθοῦμε τὶς συνέπειες τῆς ὑπερτάτης ἐκδηλώσεως τῆς Ἀγάπης τοῦ Δημιουργοῦ γιὰ τὴν κτίση, γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα καὶ γιὰ καθένα μας προσωπικά. «Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο», κατὰ τὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη, «ὥστε τὸν Υἱὸν Αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον»(Ἰω γ΄16). Ἡ αἰώνιος ζωὴ εἶναι λοιπὸν ὁ στόχος, ἡ "ἀπώλεια" εἶναι ὁ κίνδυνος. Εὔκολα μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε τὸν κίνδυνο τῆς ἀπωλείας τοῦ εἶναι μας, τῆς ἐκμηδενίσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τῆς μετατροπῆς μας σὲ ἕνα ἀριθμό, τῆς ἐξαφανίσεώς μας μέσα στὶς παγίδες τοῦ Πονηροῦ. Ἀντίβαρο στὴν τραγικότητα τοῦ «πεπτωκότος» ἀπογόνου τῶν Πρωτοπλάστων εἶναι ἡ ἄπειρη Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
2024 χρόνια μετὰ τὴν κατὰ κόσμον θείαν Γέννηση, ἂς πλησιάσωμε τὸ Μυστήριο τῆς «κενώσεως» τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν χαρὰ τῶν Ποιμένων. Ἂς μιμηθοῦμε τὴν ἐπιμονὴ τῶν Μάγων νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Ἀστέρα στὴ μακρὰ πορεία τους ἕως τὸν τεχθέντα Βασιλέα, τὸν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης. « Ἀναστῶμεν οὖν καὶ ἡμεῖς· κἂν πάντες ταράττωνται, ἡμεῖς ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ Παιδίου τρέχωμεν· κἂν βασιλεῖς, κἂν δῆμοι, κἂν τύραννοι τὴν ὁδὸν ταύτην ἐκκόπτωσι, μὴ καταλύωμεν τὸν πόθον» ἀναφωνεῖ ὁ Ἁγιος Ἰωάνης ὁ Χρυσόστομος, διαβεβαιώνοντας ὅτι ἔτσι θὰ ἀποτρέψωμε τὰ ἐπικείμενα δεινά (PG 57 78).
Ἂς ξεπεράσωμε λοιπὸν τὰ ὅρια τῶν ἀτομικῶν μας αἰτημάτων καὶ ἂς παρακαλέσωμε θερμὰ τὸν Κύριο νὰ μᾶς δώσει τὴν Εἰρήνη Του· νὰ καταστείλει τὰ ἔργα τοῦ σκότους στὸν πλανήτη μας, τοὺς πολέμους, τὴν βία, τὴν ἔνδεια, τὴν ἐκμετάλλευση μεταξὺ συναθρώπων· ἂς δεηθοῦμε νὰ χαρίζει καὶ στὴν κτίση καιροὺς εἰρηνικοὺς καὶ εὐκράτους. Ἀδελφοὶ μου, σᾶς καλῶ, συνδυάζοντας τὴν ἀκλόνητη πίστη μας μὲ τὴ δύναμη τῆς προσευχῆς (πρβλ. Ματθ κα΄,21-22), γονυκλινεῖς νὰ ἱκετεύσωμε τὸν Ἄρχοντα τῆς Εἰρήνης, τὸν φυγόντα νυκτὸς εἰς Αἴγυπτον, γιὰ τὴν κατάπαυση τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων στὴ Οὐκρανία καὶ στὴ Συρία καὶ ἀλλαχοῦ, ὥστε νὰ παραμείνουν ἀνεπιβούλευτοι ἀπὸ παντοίους ἐχθροὺς οἱ Χριστιανοὶ ἀδελφοί μας στὶς ἱστορικὲς πατρογονικὲς ἑστίες των, διαβιοῦντες καὶ προκόπτοντες ἐκεῖ.
Προσευχόμενος γιὰ τὴν κατὰ Θεὸν προκοπὴ καὶ τὴν σωτηρία ὅλων, εὔχομαι ἐγκαρδίως νὰ γιορτάσετε εὐλογημένα Χριστούγεννα καὶ νὰ διέλθετε τὸ νέο σωτήριο ἔτος 2025 μὲ ὑγεία, εὐφροσύνη καὶ ὅλες τὶς θεῖες δωρεές, μὲ ἔμπρακτη ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπο, ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.

Μὲ πατρικὴ ἀγάπη καὶ ὁλόθερμες εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης σας

† Ὁ Αὐστρίας καὶ Ἔξαρχος Οὑγγαρίας Ἀρσένιος