Δομνίκη ὁσία (ἢ Δομνίνα) (Ἰανουαρίου 8)
Κατήγετο ἐκ Καρχηδόνος καὶ ἔζη ἐν τοῖς χρόνοις Θεοδοσίου τοῦ μικροῦ (408-450) παρθενίαν ἀσκοῦσα. Καταφυγοῦσα εἰς Ἀλεξάνδρειαν συνέζη μετὰ τεσσάρων παρθένων ἐθνικῶν, τὰς ὁποίας ἐσαγήνευσεν εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν καὶ ἔφερεν εἰς Κωνσταντινούπολιν, ὅπου ἐβαπτίσθησαν ὑπὸ τοῦ πατριάρχου Νεκταρίου. Ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς αὐτῆς κατέστη ταχέως γνωστὴ ἐν βασιλευούσῃ καὶ ἐπέσυρε τὴν προσοχὴν πάντων τῶν ἐν τέλει καὶ αὐτοῦ τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου καὶ τῆς βασιλίσσης, οἵτινες ἐπεσκέπτοντο αὐτὴν πρὸς ἀνέγερσιν μονῆς ἐπ' ὀνόματι τοῦ προφήτου Ζαχαρίου, ἧς τὰ ἐγκαίνια ἐγένοντο τῇ 24ῃ τοῦ Ἰανουαρίου μηνός. Ἐν τῇ μονῇ ταύτῃ μετὰ τῶν παρθένων ὡς μοναχὴ θεοφιλῶς διαβιώσασα καὶ παρατείνασα τὴν ζωὴν μέχρι τοῦ Λέοντος καὶ Ζήνωνος, ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ.
Λιποῦσα τὴν γὴν οὐρανόφρων Δομνίκα*
τοὺς οὐρανοὺς ἀνῆλθεν ὥσπερ ἠγάπα.
Δομνίκαν ὀγδοάτῃ πότμου λάβε νὺξ ἐρεβεννή
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας
