Δημήτριος μάρτυς, ὁ ἀθλήσας ἐν ΚΠόλει τῷ 1802 (Ἰανουαρίου 29)

Κατήγετο ἐκ Παλαιοκάστρου τῆς Χίου, ἐκ γονέων πτωχῶν, τοῦ Ἀποστόλη καὶ τῆς Μαρουλοῦς. Ἐν ΚΠόλει ἐργαζόμενος, νέος τὴν ἡλικκκίαν, προσῆλθεν εἰς τὸν Μωαμεθανισμόν, ἀλλὰ μετανοήσας καὶ ἐξομολογηθεὶς τὸ παράπτωμα, ἀφοῦ παρουσιάσθη εἰς τὰς ἀρχὰς καὶ ἀπηρνήθη τὴν πλάνην του, ἐδήλωσεν ὅτι ἦτο καὶ θὰ μένῃ χριστιανὸς καὶ ἀδιαφορεῖ διὰ τὰς ἀπειλάς των· τότε συλληφθεὶς ἐφυλακίσθη, ἐρραβδίσθη καὶ τελευταῖον ἀπεκεφαλίσθη τῷ 1802.

Θεσσαλονίκη, οὐκέτι σοι μόνῃ κλέος ἔσται Δημήτριος μάρτυς·
καὶ γὰρ ἔχει καὶ Χίος.
Ἄλλον, ὃν εἵνεκα Χριστοῖο κτάνον ἄνδρες ἀπηνεῖς.

[Οἱ στίχοι Ἀθανασίου τοῦ Παρίου τοῦ καὶ τὴν Ἀκολουθίαν καὶ τὸ μαρτύριον τοῦ ἁγίου συντάξαντος· (ἴδ.  Νέον Χιακὸν Λειμωνάριον (ἐκδ. .1930, ἐν Ἀθήναις) σ. 141-152).]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας