Λέων πάπας Ρώμης (Φεβρουαρίου 18)

Ἐγεννήθη ἐν Ρώμῃ περὶ τὰ τέλη τοῦ δ΄ αἰῶνος, ἐπὶ δύο παπῶν διατελέσας διάκονος, τοῦ Καλλίστου καὶ Σίξτου, ὃν διεδέχθη εἰς τὸν θρόνον τῇ 29ῃ Σεπτεμβρίου 440. Ὑπῆρξε εἷς τῶν ἀπολυταρχικωτέρων παπῶν, ὑποστηρίξας μετὰ πείσματος τὸ παπικὸν πρωτεῖον καὶ ἀντιταχθεὶς κατὰ τῆς ἀποφάσεως τῆς Δ΄ ἐν Χαλκηδόνι Συνόδου (451) χορηγησάης διὰ τοῦ κη΄ Κανόνος αὐτῆς τὰ ἴσα πρεσβεῖα τῷ πατριάρχῃ Κωνσταντινουπόλεως μὲ τὸν ἐπίσκοπον Ρώμης. Ἔκτοτε μέχρι τοῦ νῦν δὲν ἔπαυσαν οἱ πάπαι τὰ πρωτεῖα ἐπὶ τῆς καθόλου ἐκκλησίας διεκδικοῦντες, πολλῶν κακῶν γενόμενοι τῇ ἐκκλησίᾳ πρόξενοι. Τὴν κατάταξιν αὐτοῦ μεταξὺ τῶν ἁγίων τῆς ἡμετέρας ἐκκλησίας ὀφείλει ὁ Λέων εἰς τὴν δογματικὴν ἐκείνην ἐπιστολὴν (ἴδ. Migne, Patr. Lat. 54, 755-781), ὁποίαν ἀπέστειλεν εἰς τὴν ἐν Χαλκηδόνι Δ΄ οἰκουμενικὴν σύνοδον ἐναντίον τῶν Μονοθελητῶν καὶ Μονοφυσιτῶν, ἧς τὸ περιεχόμενον ἐγένετο μετ’ ἐνθουσιασμοῦ δεκτὸν ἀπὸ μέρους τῶν παρευρεθέντων πατέρων. Ἀπέθανε τῇ 10ῃ Νοεμβρίου 460.

Ψυχὴν ὁ θεῖος ἐξερεύγεται Λέον
καὶ δαιμόνων φάλαγξιν ἐμβάλλει φόβον.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Λέων ἠρεύξατο* θυμόν

[* ἀπερεύξατο Ν.]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρία