Ταράσιος ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (Φεβρουαρίου 25)
Ἐγεννήθη, ἀνετράφη καὶ ἐξεπαιδεύθη ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ γονέων εὐσεβῶν, τοῦ Γεωργίου, κριτοῦ καὶ πατρικίου, καὶ τῆς Εὐκρατίας· διὰ τὴν μεγάλην αὐτοῦ μόρφωσιν ἀνυψώθη εἰς τὸ ἀξίωμα τοῦ πρωτασηκρίτου καὶ ἐκ λαϊκῶν ἐξελέγη πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἰς διαδοχὴν τοῦ Παύλου Δ´(780-781), χειροτονηθεὶς τῇ 25ῃ Δεκεμβρίου 784. Ἐπὶ τῆς πατριαρχείας αὐτοῦ συνεκροτήθη ἡ ἐν Νικαίᾳ (τὸ β´) ἑβδόμη οἰκουμενικὴ σύνοδος κατὰ τῶν εἰκονομάχων, ἐπὶ Κωνσταντίνου καὶ Εἰρήνης, ἧς καὶ προήδρευσε καὶ καθ᾽ ἣν ὡρίσθη καὶ ἐψηφίσθη ἡ τῶν ἱερῶν εἰκόνων σχετικὴ προσκύνησις· ἐφεξῆς ἐμερίμνησεν εἰς τὴν ἀποκατάστασιν τῶν μετὰ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας σχέσεων, ἔκτισεν εἰς τὸ στενὸν τοῦ Βοσπόρου μονήν, ἐγένετο τοῖς πᾶσι σεβαστός, ἐπολέμησε τὴν σιμωνίαν, ἠλέησε τοὺς πτωχούς, καὶ τὴν ποίμνην αὐτοῦ θεοφιλῶς ποιμάνας ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ τῷ 806, τῇ Τετάρτη τῆς α´ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, καὶ ἐτάφη ἐν τῇ ὑπ᾽ αὐτοῦ κτισθείσῃ μονῇ.
Ἄκλυστος ὅρμος Ταράσιον λαμβάνει,
κόσμου ταραχῆς καὶ ζάλης σεσωσμένον.
Εἰκάδι ἐκ ταράχοιο Ταράσιος ἔπτατο πέμπτῃ
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας
