Λόγος Κατηχητήριος ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς: "Ἡ περίοδος αὐτή ἀποτελεῖ μοναδική εὐκαιρία ἀνάνηψης τῆς συνείδησης τῶν πιστῶν."
Τό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρέπει νά ἐκλαμβάνεται καί νά βιώνεται ἀπό τούς καθόλου Ὀρθοδόξους ὡς περίοδος νήψης καί ἀνάνηψης τῆς συνείδησής τους. Αὐτήν τήν πρόσκληση ἀπευθύνει σέ ὅλους μας ὁ Παναγιότατος Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος μέσῳ τοῦ Κατηχητήριου Λόγου του ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἄλλωστε σύμπασα ἡ ὀρθόδοξος πατερική διδασκαλία καί φωνή, σημειώνει, μᾶς καλεῖ κατά τήν διάρκεια αὐτῆς τῆς περιόδου τῆς Νηστείας νά συναισθανθοῦμε ἕκαστος ἀπό ἐμᾶς, ποιοί εἴμαστε, ποῦ βρισκόμαστε, ἀλλά καί ποῦ κατευθυνόμαστε μέ τήν ἔννοια τοῦ τελικοῦ μας στόχου. Ἐπίσης, σημειώνει ὁ Παναγιότατος, ὁ πνευματικός αὐτός ἀγώνας τῆς νήψης καί τῆς ἀνάνηψης πού βρίσκεται ἐνώπιόν μας, συνίσταται ἐν τέλει στό γεγονός τῆς μετάνοιας. Μέσα δηλαδή ἀπό τό γεγονός τῆς ἐπίγνωσης τῆς προσωπικῆς μας κατάστασης, ἀλλά καί αὐτό τῆς ἐξομολόγησης πού ἕπεται, ἡ ζωή μας στεφανώνεται μέσῳ τῆς συγχώρεσης τῶν ἁμαρτιῶν μας, τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τοῦ πληρώματος τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἡ ἀνάνηψη ταυτίζεται μέ τήν συνείδηση τοῦ ἀνθρώπου πού μετανοεῖ, ἡ ὁποία πάλι ἀποτελεῖ δῶρο Θεοῦ. Ἡ περίοδος λοιπόν τῆς Νηστείας πού ἐπίκειται εἶναι μιά διαρκής κατάνυξη ἔμποσθεν „τοῦ ἐκτυλισσομένου καθ᾽ ἡμέραν μυστηρίου τοῦ Θεοῦ, τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου“.
