Λόγος Κατηχητήριος ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς Ἃγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς
Στόν ἐφετινό κατηχητήριο λόγο του ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος τονίζει, ὅτι οἱ ἀσκητικές μας προσπάθειες δέν ἔχουν ἀτομικό χαρακτῆρα, ἀλλά κατανοοῦνται πάντοτε στό πλαίσιο τοῦ κοινοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γεγονότος. Μάλιστα ἡ ὀρθόξοξη πνευματικότητα τῆς περιόδου αὐτῆς δέν νοεῖται ὡς στροφή πρός τό πνεῦμα καί τήν ψυχή, ἡ ὁποία ταυτοχρόνως νά συνιστᾶ μία δυϊστική ὑποτίμηση τῆς ὕλης καί τοῦ σώματος, ἀλλά διαποτίζει τήν καθόλου ὕπαρξη μας „ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖον εἶναι πνεῦμα κοινωνίας. Πνευματικότης σημαίνει, κατά ταῦτα, ἐκκλησιαστικοποίησιν τῆς ζωῆς μας, ζωήν ἐμπνεομένην καί κατευθυνομένην ἀπό τόν Παράκλητον, πραγματικήν πνευματοφορίαν, ἡ ὁποία προϋποθέτει τήν ἰδικήν μας ἐλευθέραν συνεργίαν, τήν μετοχήν εἰς τήν μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας καί ἔνθεον βιοτήν“.
