Διεξαγωγή Θεολογικοῦ Συμποσίου ἀπό τήν Ἐπισκοπή St. Pölten

Τήν Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε μέ ἀφορμή τήν ἐφετινή Ἔκθεση ἐν Schallaburg τῆς Αὐστρίας  „Τό Βυζάντιο καί ἡ Δύση – Χιλιετία λήθης“, Θεολογικό Συμπόσιο μέ θέμα: „Ἀπό κοινοῦ μέσῳ τῆς διαφορετικότητας“. Καλεσμένοι ἦσαν, μεταξύ ἄλλων, ὁ  Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος καί οἱ δύο Προηγούμενοι ρωμαιοκαθολικῶν μονῶν Gregor Henkel Donnersmack καί Michael Proházka.

Τά θέματα πού κυριάρχησαν στίς διαλέξεις εἶχαν ὡς ἀντικείμενο τίς ἐπίσημες σχέσεις μεταξύ τῆς Μητρός Ἐκκλησίας μας καί τῆς Ρώμης, ἀλλά κυρίως τήν συνύπαρξη καί συμβίωση Ρωμαιοκαθολικῶν καί Ὀρθοδόξων στήν Αὐστρία. Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας τόνισε ἐπ᾽ αὐτοῦ τήν σημασία τῆς βαρύτητας τῶν προσωπικῶν σχέσεων -οἱ ὁποῖες, δήλωσε χαρακτηριστικά, μέχρι τοῦδε ἔφεραν καλύτερα ἀποτελέσματα ἀπό τίς ἐνίοτε θεολογικές συζητήσεις-, τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ, ἀλλά καί τῆς ἐμπιστοσύνης. Ὅλοι αὐτοί οἱ παράγοντες μποροῦν νά συμβάλλουν στήν διεξαξωγή ἑνός γόνιμου διαλόγου, ὁ ὁποῖος στήν Αὐστρία, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ γέφυρα μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης, ἔχει νά ἐπιδείξει μιά μακρά παράδοση στό τομέα αὐτό, γεγονός πού τυγχάνει μάλιστα καθολικῆς ἀναγνώρισης. Μάλιστα, συνέχισε, περαιτέρω προκλήσεις στό πλαίσιο τῆς Οἰκουμενικῆς Κίνησης ἔχουν τελευταίως ἀνακύψει ἀπό τήν κρίσιμη κατάσταση τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὅπου οἱ ἀδελφοί μας ἐκεῖ, ἐξαιτίας τῶν φοβερῶν διωγμῶν πού ὑφίστανται καί μιᾶς αἱματοβαμμένης οἰκουμένης, συσπειρώνονται καί ἑνώνονται ὅλο καί περισσότερο μεταξύ των. Ἀκόμη ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας τόνισε, ὅτι ἡ ἔννοια τῆς ἑνότητας δέν ταυτίζεται μέ αὐτήν τῆς  ὁμοιομορφίας. Τουναντίον, πολλάκις μέσῳ τῆς διαφορετικότητας ὁδηγούμεθα στήν ἑνότητα. Τέλος, ἀναφερόμενος στό ζήτημα τῆς ἀνταλλαγῆς πολιτισμικῶν στοιχείων, ἀλλά καί τῶν μορφωτικῶν ἀνταλλαγῶν τόνισε, ὅτι καί μετά τό Σχῖσμα τοῦ 1054 αὐτές οἱ διαδικασίες συνέχιζαν νά πραγματώνονται ὅπως καί στό παρελθόν. Τοῦτο ἄλλωστε καταδεικνύει καί ἡ συνείδηση τοῦ Βυζαντίου ὅτι ἔχει ρωμαϊκές καταβολές. Μάλιστα αὐτή ἡ ὡς ἄνω διαδικασία τῆε ἐπικοδομητικῆς ἀνταλλαγῆς διαφόρων στοιχείων δέν ἔχει ἐπηρεάσει μόνον τόν χῶρο τῆς φιλοσοφίας καί τῆς θεολογίας, ἀλλά καί τόν τομέα τῆς λειτουργικῆς μέχρι καί ἐπί τῶν ἡμερῶν μας.