Ἀγαπητός, ἐπίσκοπος Συναοῦ (Φεβρουαρίου 18)
Ἐγεννήθη ἐν Καππαδοκίᾳ ἐκ γονέων εὐσεβῶν· νέος ἔτι ὤν, κατέφυγεν εἰς μονήν τινα παρὰ τὴν πόλιν Συναόν, ὑπὲρ τοὺς χιλίους ἀριθμοῦσαν μοναχούς, ἐσχόλαζεν ἐν νηστείαις καὶ προσευχαῖς. Ἀκούσας τὰ περὶ αὐτοῦ ὁ Λικίνιος (307-323), καὶ ἰδίως ὅτι ἦν ρωμαλέος καὶ ἰσχυρὸς κατὰ τὸ σῶμα, ἀπέσπασεν αὐτὸν τῆς μονῆς καὶ κατέταξε μεταξὺ τῶν στρατιωτῶν. Μετὰ τὸν θάνατον Λικινίου, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἀπήλλαξεν αὐτόν, τῇ παρακλήσει αὐτοῦ τῆς στρατιωτικῆς θητείας καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν μονὴν αὐτοῦ, ὁπότε καὶ ἐχειροτονήθη ἱερεὺς ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου Συναοῦ, ὃν καὶ διεδέχθη μετὰ θάνατον εἰς τὸν θρόνον ψήφῳ κοινῇ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ. Οὕτως ὁσίως βιώσας καὶ πολλῶν θαυμάτων γενόμενος αὑτουργός, πρὸς Κύριον ἐξεδήμησεν.
Ὅν ἠγάπησας, Ἀγαπητέ, Δεσπότην
οὗτος καλεῖ σε πρὸς τόπους, οὓς ἡγάπησας
Ἐν ΒΝ ἐπίσκοπος Σινάου· ἐν ἄλλοις Κώδ. τῆς Συνοδικῆς Βιβλιοθήκης τῆς Μόσχας 812 ἐπίσκοπος Συναοῦ· Ἐκ τούτου τοῦ Κώδ. ἐδημοσίευσεν ὁ Κεραμεὺς τὸν βίον καὶ τὴν Ἀκολουθίαν αὐτοῦ (ἴδ. Varia Graeca Sacra, σ. 114).]
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρία
