Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα 2014

Πρός
τόν Ἱερό Κλῆρο, καί τό Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας
καί Ἐξαρχίας Οὑγγαρίας.

Ἀγαπητά μου παιδιά, ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Γιά μιά ἀκόμη χρονιά ἡ ἑορτή τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ἑορτή τῆς Σαρκωμένης Ἀγάπης προβάλλει μπροστά μας καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ σέ συνάντηση μέ τό νεογέννητο Θεῖο Βρέφος, τόν Λυτρωτή καί Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό. Τόν Θεό πού μέ τήν γέννηση Του, τήν κένωση καί συγκατάβαση Του καθιστᾶ μέτοχο τοῦ ἑαυτοῦ Του τήν καρδιά, τήν σκέψη, τό μυαλό, τήν ἁμαρτία τοῦ κάθε ἀνθρώπου μεταβάλλοντάς τα. Ὁ Μ. Ἀθανάσιος σημειώνει ξεκάθαρα τήν αἰτία τῆς Σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ: «Ὁ Κύριος ἐνηνθρώπησεν ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν»! Ἐξ ἀγάπης καί μόνον ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ λαμβάνει σάρκα, γίνεται ἄνθρωπος, γίνεται ἕνα μέ ἐμᾶς ὅλους, γιά νά μᾶς ἐπιτρέψει μέσα ἀπό αὐτή τήν ἀγαπητική «κοινωνία» νά γίνομε «θεοί κατά χάριν», φίλοι Του, κοινωνοί τῆς Θεότητός Του.

Αὐτή ἡ ἑορτή τῆς θυσιαστικῆς καί κενωτικῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν κόσμο, μᾶς δίδει ἀφορμή νά ἐπαναπροσδιορίσομε τό βηματισμό, τίς ἐπιλογές, τή στάση, σύνολη τή ζωή μας. Νά ἐξετάσομε τήν πορεία, τήν προοπτική, τόν στόχο καί τήν κατεύθυνση τῆς ζωῆς μας, ἐάν ἀληθινά βασίζεται στήν ἀνιδιοτελῆ καί ἀφειδώλευτη ἀγάπη, τήν ὁποία ἐπαγγέλλεται, ὁ Σωτῆρας μας Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἡ ἑορτή τῆς τοῦ Χριστοῦ Γέννας μᾶς ὠθεῖ νά πορευθοῦμε ἀγαπητικά, κενωτικά, ὡς ἄνθρωποι μεταξύ μας, ἀλλά καί στή σχέση μας πρός τόν Θεό. Ἡ Φάτνη τῆς Βηθλεέμ ἀναμένει διαρκῶς νά καταθέσομε τά δικά μας δῶρα, τό χρυσό, τό λιβάνι καί τά σμύρνα τῆς καρδιᾶς μας, δηλαδή, τήν ὕπαρξή μας, τίς ἁμαρτίες μας, τό πνευματικό μας φιλότιμο, τή διάθεσή μας, ἐν τέλει, νά εἴμαστε διαρκῶς προσκυνητές ἀλλά καί κήρυκες τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν κόσμο.

Ὁ ἀγγελικός ὕμνος «καί ἐπί γῆς εἰρήνη», μπορεί μέ τήν δική μας στάση ζωής νά γίνει σκοπός καί κτήμα σύνολης τῆς ἀνθρωπότητας, σε κάθε ἐποχή καί ἰδιαίτερα τῆς ἐποχῆς μας, ἀν ἀποδοκιμάσουμε κάθε μορφή βίας καί ἐγκληματικότητας, θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ ἤ μισαλλοδοξίας καί ἐπιλέξουμε νά ἀγωνισθοῦμε, πρωτίστως σέ προσωπικό ἐπίπεδο, γιά μιά κοινωνία ἀγάπης, καταλλαγῆς, εἰρήνης καί συναλληλίας. Ὁ κόσμος μας θά ἀλλάξει ὅταν ἐμεῖς θά ἀλλάξουμε ὁ καθένας τόν ἑαυτό του, τίς ἐπιλογές του, τήν ἀναστροφή του. Ὁ Χριστός θά γενηθεί μέσα μας μόνο ἄν ἀναγεννηθούμε πνευματικά, ἄν νιώσουμε τά «βρεφοπρεπῆ σκιρτήματα», ὅπως ἡ ἔγκυος γυναῖκα αἰσθάνεται τά σκιρτήματα τοῦ ἐμβρύου πού ἔχει μέσα της, σκιρτήματα ματανοίας, ἀγάπης, ταπεινώσεως, ἄν κατανοήσομε τήν σπουδαιότητα τῆς Ζωής καί νικήσομε τόν φόβο τοῦ Θανάτου.

Ἀς στρέψομε τούτη τήν ὥρα τή σκέψη μας ἀγαπητικά καί προσευχητικά στούς διωκόμενους χριστιανούς τῆς Μ. Ἀνατολῆς, τῆς Συρίας καί τοῦ Ἰράκ. Ἀς προσευχηθοῦμε γιά τά παιδιά ὅλου τοῦ κόσμου, πού πέφτουν θύματα ἐκμετάλλευσης καί ρατισμοῦ καί στεροῦνται ποικιλοτρόπως τήν ἀγάπη.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις, βγαλμένες ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου σᾶς παρακαλῶ πατρικά νά ἀγωνισθοῦμε ὅλοι μαζί γιά τήν ἐπικράτηση τῆς ἀγάπης σέ ὅλες τίς μορφές καί ἐκφράσεις της καί σᾶς εὔχομαι ἐγκάρδια καλά Χριστούγεννα καί χαρούμενες ἑορτές τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου.

Ὁ Κύριός μας ἀς εὐλογήσει τό ἐπί θύραις νέο ἔτος 2015 νά ἀναδειχθεῖ ἔτος ἀγάπης, εἰρήνης, καταλλαγῆς καί εὐλογίας γιά ὅλον τόν κόσμο.

Μέ πατρική ἀγάπη καί ὁλόθερμες εὐχές

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Αὐστρίας Ἀρσένιος

Τὰ σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται· Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου.

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο, καί τό Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας καί Ἐξαρχίας Οὑγγαρίας

Τὰ σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται· Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου.

(Ὄρθρος Χριστουγέννων)

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τήν «Χριστοῦ γένναν», τά Χριστούγεννα καί χαρά ἀνείπωτη πλημμυρίζει τίς καρδιές ὅλων τῶν χριστιανῶν σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, γιά τόν ἐρχομό τοῦ Λυτρωτῆ μας καί τή σωτήρια προοπτική πού αὐτή ἀνοίγει γιά τόν ἄνθρωπο.

Στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ σαρκώνεται, γεννᾶται ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀνακλίνεται ἡ «πάντων χαρά» καί ἐκπηγάζει τό σωτήριο «φῶς», πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπο καί ὁλόκληρη τή δημιουργία καί ἐπαναφέρει τό πρωτόκτιστο κάλλος, τήν πρωταρχική ὡραιότητα τοῦ ἀνθρώπου. Τό φῶς τοῦ Νοητοῦ Ἀστέρα, τοῦ Χριστοῦ, ἀντανακλᾶ ἀγαπητικά ἀπό τήν ταπεινή φάτνη τῆς Βηθλεέμ σέ ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη.

Τοῦτο τό φῶς τοῦ Θείου Βρέφους, πού εἶναι τό «φῶς ἐκ φωτός» ἔρχεται καί ἐφέτος νά θερμάνει, νά ζεστάνει, νά φωτίσει, νά καθοδηγήσει τίς καρδιές καί τίς ζωές ὅλων ἐμᾶς, πού θέλομε νά ζοῦμε, νά πορευόμαστε καί νά ἐνεργοῦμε μέσα στή θαλπωρή καί τή ζεστασιά τῆς «φάτνης» τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Τοῦτο τό φῶς, πού τόσο ἔχομε ἀνάγκη στά σκοτάδια τῶν καιρῶν, πού ἐκπορεύονται ἀπό τήν ἁμαρτία, δηλαδή τήν ὅποια ἀστοχία μας, μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται νά δώσει στή ζωή μας μιά ἄλλη προοπτική, αἰώνια καί ἀθάνατη!

Αὐτό τό φῶς, εὔχομαι πατρικά σέ ὅλους, νά καταφωτίζει τήν ὕπαρξή σας, τούς ἀγῶνες καί τά καλά σας ἔργα. Νά ἐμπνέει στήν πορεία τῆς ζωῆς, πάντοτε καί κυρίως στίς δύσκολες στιγμές τῶν ἀποφάσεων ἤ τῶν ἀδιεξόδων. Νά ἀνατέλει μιάν ἄλλη «αἰώνια» διάσταση, πού θά ὑπενθυμίζει ὅτι εἴμαστε «οὐρανοπολίτες», πλασμένοι γιά τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Καλά Χριστούγεννα, φωτοφόρα, Θεοφώτιστα, φωτόμορφα!

Μέ πατρική ἀγάπη καί ἑόρτιες εὐχές

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Αὐστρίας καί Ἒξαρχος Οὑγγαρίας Ἀρσένιος

Πασχαλινὸ Μήνυμα Σεβ. Μητροπολίτου Αὐστρίας κ. Ἀρσενίου 2013

«Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς καὶδοξάσατε Χριστὸν τὸν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν»

(Ὕμνος τῆς πανυχίδος τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα)

Ἀγαπητά μου παιδιά, τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας,

Γιὰ μία ἀκόμη χρονιὰ μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς νὰ ἑορτάζωμε τὸ Πάσχα, τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ἀπευθύνει πρόσκληση νὰ λάβωμε «φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός», τώρα ποὺ τὰ πάντα πεπλήρωνται φωτός. Μᾶς καλεῖ στὴν πλημύρρα αὐτὴ τοῦ φωτός, τῆς χάριτος, τῆς χαρᾶς καὶ τῆς ζωῆς, νὰ γίνωμε κοινωνοὶ τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.

Περισσότερα...

Δήλωση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Αὐστρίας γιὰ τὸ δημοψήφισμα ἔναντι τῶν «Ἐκκλησιαστικῶν Προνομίων»

Σχετικῶς πρὸς τὴν συλλογὴ ὑπογραφῶν, ἡ ὁποία -σύμφωνα μὲ τοὺς θιασῶτες της- στρέφεται κατὰ «’Εκκλησιαστικῶν Προνομίων», ποὺ ἀπολαμβάνουν οἱ “Εκκλησίες καὶ οἱ ἀνεγνωρισμένες θρησκευτικὲς κοινότητες στὴ χώρα, ἐπισημαίνεται ὅτι αὐτὲς εἶναι μακρὰν ὁ μεγαλύτερος κοινωνικὸς πάροχος στὴν Αὐστρία. Τὸ status, ποὺ ἔχει καθιερωθεῖ γιὰ τὶς Ἐκκλησίες καὶ τὶς θρησκευτικὲς κοινότητες παρουσιάζεται μὲ σειρὰ διαστρεβλώσεων καὶ κυρίως,  ὅπως ἀρκετοὶ εἰδικοὶ ἐπισημαίνουν, λαμβάνοντας ὑπ᾽ ὄψιν ἐσφαλμένα ἢ ἐσφαλμένως νοούμενα δεδομένα. Ἡ Εὐρώπη σήμερα ταλανίζεται μὲ πολιειδεὶς κρίσεις, οἱ ὁποῖες δὲν στρέφονται μόνον ἔναντι κάποιου οἰκονομικοῦ θεσμοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἴδιου τοῦ Εὐαγγελίου του Χριστοῦ καὶ τῆς φιλανθρωπίας του.

Κατ’ αὐτὴ τὴν ἔννοια αὐτὴ ἡ συλλογὴ ὑπογραφῶν  δὲν εἶναι  κάποια πρωτοβουλία γιὰ τὴ μέριμνα ἴσης ἀντιμετώπισης διαφόρων θεσμῶν, ἀλλὰ μία κίνηση, ποὺ τίθεται ἐνάντια σὲ ἐκείνη τὴ συνδρομὴ στὸν πλησίον, ποὺ ἀντλεῖ τὴ δύναμή της ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλθε γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους στὴ γῆ, ἀποτελεῖ μία πραγματικότητα ποὺ βρίσκει τὴν ἐφαρμογή της στὶς διάφορες ἀνθρωπιστικὲς δράσεις ἀπὸ τὶς διάφορες χριστιανικὲς Ἐκκλησίες σὲ κάθε τόπο. Εἶναι μία δραστηριότητα, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπέδειξε νήφων τοὺς πόδας τῶν Ἀποστόλων του, καὶ ἐν τέλει ἡ ἐγγενὴς ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου νὰ συνδράμει τὸν πλησίον του, ποὺ βρίσκεται σὲ ἀνάγκη. Ἡ ἐφαρμογὴ τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας ἀποτελεῖ πανανθρώπινο δικαίωμα, ἕνα δικαίωμα ποὺ ἡ πρωτοβουλία αὐτὴ ἐπιχειρεῖ ὄχι μόνον νὰ προσβάλλει, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀπομονώσει. Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι μία θρησκεία τῆς Ἐλευθερίας καὶ τῆς Ἀγάπης, πάντοτε μάχεται γιὰ δικαιοσύνη καὶ ὑπηρετεῖ τὸν κάθε ἄνθρωπο, ἀνεξάρτητα ἀπὸ θρησκεία προέλευση ἢ καταγωγή. Ὁ Χριστὸς ἔδωσε τὴν αγάπη Του, ὥστε νὰ τὴν διοχετεύσουμε μὲ τὴ σειρά μας στὸν  πάσχοντα πλησίον μας, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ εἰκόνα Ἐκείνου.

Ὅπως ἀναφέραμε καὶ ἀνωτέρω, ἀρκετοὶ ἀνεξάρτητοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία εἰδικοὶ ἐπεσήμαναν ἤδη, ὅτι ὁ συχνὰ χρησιμοποιούμενος ὅρος «Προνόμια» εἶναι ἐσφαλμένος, καθὼς πρόκειται γιὰ τὴν φορολογικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀνακούφιση τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν ἀναγνωρισμένων θρησκευτικῶν κοινοτήτων, ποὺ προσφέρουν αὐτὸ τὸ κοινωνικὸ καὶ ἀνθρωπιστικὸ ἔργο. Πέραν τούτων θὰ πρέπει νὰ ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν ἡ σπουδαιότητα τοῦ πολιτιστικοῦ αὐτοῦ φορέα τῆς χώρας. Τὸ κράτος καὶ ἡ κοινωνία ἔχουν μόνον νὰ χάσουν, ἂν αὐτὴ ἡ κίνηση ἐπιτύχει τοὺς στόχους της, νὰ ἰσχύσουν οἱ ἀπαιτήσεις της. Ὅλοι οἱ πολίτες αὐτῆς τῆς χώρας θὰ πρέπει νὰ ὑποστοῦν τὶς συνέπειες.

Παγκοσμίως ἀντιμετωπίζεται ἡ δράση τῶν διαφόρων Ἐκκλησιῶν ὡς μία εὐπρόσδεκτος βοήθεια, ἡ ὁποία  προσφέρεται σὲ πάρα πολλοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ζοῦν σὲ ὁριακὲς καταστάσεις, σὲ χῶρες ποὺ μαστίζονται ἀπὸ τὴν κρίση. Τὰ κράτη δὲν θὰ μποροῦσαν μόνα νὰ ἀντιμετωπίζουν τὶς ἀπαραίτητες ἀνάγκες. Ἡ πρωτοβουλία ἀγνοεῖ κατάφορα αὐτὸ τὸ γεγονός. Σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις παρατηρήθηκε ἤδη καὶ ἀποτυπώθηκε, σὲ ποιά ἔκταση ἀπασχολοῦνται ἐθελοντὲς παρακινημένοι ἀπὸ τὴν πίστη τους καὶ πόσα σχολεῖα, νοσοκομεῖα καὶ ἄλλα ἰδρύματα τίθεται στὴ διάθεση τῶν πάσχοντων συνανθρώπων μας καὶ συντηροῦνται ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες.

Παρὰ τὴν ἔνδεια προσπαθεῖ καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ Εὐαγγελίου νὰ σταθεῖ δίπλα στὸν ἔσχατο ἀδελφό. Αὐτὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας, τόσο στὰ ὀρθόδοξα κράτη, ὅσο καὶ στὴ διασπορά, ὅπου τὰ μέσα, ποὺ ἡ “Εκκλησία διαθέτει, παραλλάσσονται. Προσπαθεῖ, κατὰ τὸ δυνατόν, νὰ συνδράμει κάθε ἄνθρωπο, τοῦ ὁποίου ἀσθενοῦν οἱ προοπτικὲς καὶ οἱ δυνάμεις, καὶ νὰ καταπραΰνει τὸν πόνο.