Γόρδιος μάρτυς (3η Ἰανουαρίου)

Ἐγεννήθη ἐν Καισαρείᾳ τῆς Καππαδοκίας καὶ ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Λικινίου (307-323) κόμης ἐπὶ κεφαλῆς ἑκατὸ στρατιωτῶν. Μὴ ἀνεχόμενος τὴν ἐπικρατοῦσαν ἀσέβειαν καὶ τὰς κατὰ τοῦ Χριστοῦ ὕβρεις ἀπεσύρθη τοῦ κόσμου καὶ διέμεινεν εἰς τὰ ὄρη, μετὰ τῶν θηρίων διαιτώμενος· ἐκπυρωθεὶς δὲ ἐκ ζήλου κατὰ τῆς πλάνης θάρρος λαβών, κατῆλθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐντὸς τοῦ θεάτρου ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους ἐκήρυξε τὸν Χριστόν, εἰς ὃν οἱ πάντες ἐπίστευσαν· τότε ὁ παρακαθήμενος ἐν τῷ θεάτρῳ ἄρχων, θυμοῦ πλησθείς, διέταξε νὰ θανατωθῇ διὰ ξίφους. Λαμπρὸν ἐγκώμιον εἰς τὸν Γόρδιον συνέταξεν ὁ Μέγας Βασίλειος (ἴδε Migne, Patr. gr. τ. 31, σ. 489).

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας