Ἄννα ἡ προφήτις (Φεβρουαρίου 3)
Ἡ θυγάτηρ Φανουὴλ ἐκ φυλῆς Ἀσήρ, χήρα ὀγδοήκοντα καὶ τεσσάρων ἐτῶν, ἥτις ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐσύχναζε νύκτα καὶ ἡμέραν ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἱερουσαλὴμ νηστεύουσα καὶ προσευχομένη καὶ ἥτις εὑρεθεῖσα ἐν τῷ ναῷ καθ’ ἣν ὥραν προσήχθη ὑπὸ τῶν γονέων αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς, ἐδόξασε τὸν Θεὸν ὅτι εἶδε τὸ σωτήριον αὐτοῦ καὶ προφητεύσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἐκήρυττεν αὐτὸν ὡς Μεσσίαν εἰς πάντας τοὺς ἀναμένοντας λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ (Λουκ. β′ 36-38).
Οὐ γῆς ἀπῆρεν ἡ Φανουὴλ θυγάτηρ
ἕως ἐπ’ αὐτῆς τὸν Θεὸν εἶδε βρέφος.
[Ὑπὸ τοῦ Νικοδήμου ἐπαναλαμβάνεται περιττῶς ἡ μνήμη καὶ τὴν 28 Αὐγούστου]
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρία
