Μακάριος ὅσιος καὶ ὁμολογητής, ἡγούμενος Μονῆς Πελεκητῆς (ἐν Τριγλίᾳ, Ἀπριλίου 1)

Οὗτος ἐγεννήθη ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἔνθα καὶ ἐξεπαιδεύθη τῇ φροντίδι τοῦ θείου αὑτοῦ, ἅτε ὀρφανὸς ἐν νεαρᾷ ἡλικίᾳ διαμείνας. Κλίσιν δὲ πρὸς τὴν μοναχικὴν ἔχων πολιτείαν, ἐξῆλθε τῆς βασιλευούσης καὶ κατέλαβε τὴν παρὰ τὴν Τρίγλιαν μονὴν τοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τὴν ἐπιλεγομένην τῆς Πελεκητῆς. Ἐν ταύτῃ ὁ νεαρὸς Χριστοφόρος − τοῦτο ἦτο τὸ λαϊκὸν αὐτοῦ ὄνομα − ἐκάρη μοναχός, μετονομασθεὶς Μακάριος, φήμην ἁγίου καὶ ἐναρέτου ἀνδρός, ἀλλὰ δὴ καὶ θαυματοποιοῦ, κτησάμενος· διὰ τοῦτο καὶ ὁ πατριάρχης Ταράσιος (784-806) τὰ περὶ αὐτοῦ ἀκούσας καλὰ καὶ εὔφημα, μετακαλεῖται εἰς Κων/πόλιν καὶ χειροτονεῖ αὐτὸν πρεσβύτερον, οἱ δὲ μοναχοὶ ἀνέδειξαν αὐτὸν πνευματικὸν αὐτῶν πατέρα καὶ ἡγούμενον. Ἀλλ’ ὅτε ἡ τῶν εἰκονομάχων αἵρεσις  ἐλυμαίνετο τὴν ἐκκλησίαν ἐπὶ Λέοντος τοῦ Ε′ τοῦ Ἀρμενίου, τότε καὶ αὐτὸς μετὰ τῶν ἄλλων προασπιστῶν τῆς εὐσέβειας ἐξορίζεται καὶ ρίπτεται ἐν τῇ φυλακῇ· τοῦτον ἐξαγαγὼν τῆς φυλακῆς, μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Λέοντος, ὁ διάδοχος αὐτοῦ Μιχαὴλ ὁ Τραυλὸς καὶ μὴ δυνηθεὶς νὰ μεταβάλῃ τὸ ὑπὲρ τῶν ἁγίων εἰκόνων εὐσεβὲς αὐτοῦ φρόνημα, ἐξώρισεν εἰς τὴν νῆσον Ἀχουσίαν (ἐν τῇ θαλάσσῃ τοῦ Μαρμαρᾶ), ὅπου πολλὰ κακουχηθεὶς ἀπέθανεν ἐν τῇ φυλακῇ.

Ὁ μακάριος μακαριστὸς ἐν βίῳ
μακαρίως νῦν γῆ ἐνοικεῖ μακάρων.

[Ἡ μονὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Πελεκητῆς, σταυροπήγιον οὖσα πατριαρχικόν, σώζεται μέχρι τοῦ νῦν· ἀπέχει περὶ τὴν ὥραν τῆς κωμοπόλεως τῆς Τριγλίας ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἐκτισμένη εἰς τερπνοτάτην τοποθεσίαν.]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας