Εὐψύχιος μάρτυς ὁ ἐν Καισαρείᾳ (Ἀπριλίου 9)

Οὗτος ἦν ἐκ Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, κατὰ τὴν ὁμόφωνον τῶν Συναξαριστῶν μαρτυρίαν, ἐν ᾧ ὁ τὲ τὸ δίστιχον γράψας Χριστοφόρος ὁ Μυτιληναῖος θέλει αὐτὸν καταγόμενον ἐκ Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἄνευ τινὸς λόγου. Ἀνεπίληπτον ἔγγαμον βίον διάγων, διεκρίθη διὰ τὸν ὑπερβολικὸν αὑτοῦ ζῆλον, καταστρέψας ἐκ βάθρων μετ᾽ ἄλλων χριστιανῶν τὸν ἐθνικὸν ναόν, τὸν ἐπιγραφόμενον εἰς τὸ ὄνομα τῆς Τύχης, εἰς ὃν Ἰουλιανὸς τοὺς μὲν ἄλλους βασανίσας ἐξώρισε, τὸν δὲ Εὐψύχιον ὡς αἴτιον τῆς τοιαύτης καταστροφῆς, κατεδίκασεν εἰς τὸν διὰ ξίφους θάνατον.

'Εκεῖ μετῆλθεν Εὐψίχιον τὸ ξίφος
οὗ Χριστὸς ἦλθε Καισαρείας εἰς μέρη.
Φάσχανον ἀφ᾽ ἐνάτη Εὐψυχίου ἔταμε λαιμόν.

[Λείψανα τῆς Ἀκολουθίας αὐτοῦ εἰς τοὺς Παρισινοὺς Κώδικας 1564, 1573, 1574, εἰς τοὺς Λαυριωτικοὺς Ι 70, Δ 45 καὶ τὸν Βατοπεδινὸν 1104.] 

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας