Τιμόθεος ὅσιος, ὁ ἐν Συμβόλοις (Φεβρουαρίου 21)
Ἐκ τῶν Συναξαριστῶν οὐδὲν θετικὸν περὶ αὐτοῦ ποριζόμενα, εἰμὴ μόνον, ὅτι ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας τὸ μοναχικὸν ὑπεισῆλθε στάδιον, ὅτι ἤσκησε σωφροσύνην καὶ παρθενίαν και, δοχεῖον γενόμενος τοῦ θείου Πνεύματος, ἐκοιμήθη ἐν Κυριῳ. Ἐν τῷ Συναξαριστῇ Delahaye ἔτι συγκεχυμένα τὰ κατ’ αὐτόν. Ἀντιγράφεται τὸ Συναξάριον τοῦ πάπα Ἀγάθωνος (ἴδ. Φεβρουαρίου 20), ὅτι δηλαδὴ κατήγετο ἐξ Ἰταλίας, υἱὸς εὐσεβῶν καὶ εὐγενῶν γονέων, ὅτι μετὰ τὸν θάνατον αὐτῶν διένειμεν τὴν πατρικὴν περιουσίαν εἰς τοὺς πτωχούς, ὅτι ἐμόνασεν εἰς μονήν τινα καὶ εἴτα ἐγένετο πάπας Ρώμης! Ὁ Τιμόθεος ἤσκησε πάντως ἐν μονῇ τινι ἐρημικῇ· ἡ ὑπόδειξις τῶν Συναξαριστῶν «ἐν τοῖς Συμβόλοις» ἴσως δηλοῖ τὸν τόπον τῆς ταφῆς τῶν λειψάνων αὐτοῦ· φαίνεται δὲ ὅτι ἐπὶ τῶν εἰκονομάχων ἤκμασε καὶ κατεδιώχθη, ὡς ἡ ἐν τοῖς Παρισινοῖς Κώδ. 1562 φ. 105α καὶ 255 φ. 197α σωζομένη Ἀκολουθία αὐτοῦ διδάσκει· ἐν ἀρχῇ τοῦ α′ Στιχηροῦ λέγεται· «Πάτερ, θεόφρον Τιμόθεε, οἱ τῆς εἰκόνος Χριστοῦ ἀθετοῦντες προσκήνησιν σὲ τὸν ταύτης πάντοτε σχετικῶς ἀσπαζόμενον πληγαῖς συγκόψαι οὐ κατηδέσθησαν, ὁμολογίας στέφος σοι πλέκοντες». Ἐφεξῆς ἐξυμνεῖται ὡς μέγας ἀσκητής, ὡς θαυματουργός, ὡς γεωργὸς πνευματικὸς μέγας, ὡς ὡραιότης τῶν ἀσκητῶν, ὡς καταισχύνας τὸν βασιλέα παράνομα πράττοντα, ὅτι ποτὲ καθ’ ὅλην τὴν ζωὴν δὲν εἶδε κατ’ ὄψιν γυναῖκα, ὅτι εἰς ὄρη καὶ ἐρημίας ηὐλίζετο, ὅτι ὑπῆρξε τροφὴ τῶν πεινώντων καὶ προστάτης ὀρφανῶν καὶ χηρῶν.
Καὶ ζῶντα, Τιμόθεε, καὶ τεθνηκότα
τιμᾷ Θεὸς ζώντων σε καὶ τεθνηκότων.
Εἰκάδι Τιμόθεον πρώτη κατὰ σῆμα κάλυψεν.
Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.
Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας
