Θεόδωρος ὁ Τήρων (Φεβρουαρίου 17)

Ὁ μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ὁ Τήρων ἤθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μαξιμιανοῦ (286-305) καὶ Γαλερίου (305-311) καὶ Μαξιμίνου (305-312). Ἐκ χωρίου τῆς ἐπαρχίας Ἀμασείας λεγομένου Χουμιαλῶν καταγόμενος, κατετάχθη ὡς στρατιώτης εἰς τὸ τάγμα τῶν λεγομένων Τηρώνων (νεοσυλέκτων) ὑπὸ τοῦ πραιποσίτου Βρίγκα διοικούμενον· διαβληθεῖς εις τὸν πραιπόσιτον ὡς χριστιανός, ἐκλήθη εἰς ἐξέτασιν καὶ ὡμολόγησε τὴν εἰς  Χριστὸν αὑτοῦ πίστιν ἄνευ δισταγμῶν· ὁ ἀρχηγὸς αὐτοῦ Βρίγκας, μὴ θελήσας νὰ κακοποιήσῃ αὐτόν, ἀφῆκε νὰ σκεφθῇ καὶ νὰ ἀπαντήσῃ τελειωτικῶς· ἀλλ᾽ ὁ Θεόδωρος ὄχι μόνον παρέμεινεν ἀδιάσειστος εἰς την πίστην του, ἀλλ᾽ ἔκαυσε καὶ τὸν ναὸν τῆς μητρὸς των θεῶν Ρέας μετὰ τοῦ εἰδώλου αὐτῆς. Ὅθεν συλληφθεὶς καὶ ὁμολογήσας ὅτι αὐτὸς τοῦτο ἔπραξεν ἐκρεμάσθη, ἐξέσθη καὶ ἐρρίφθη εἰς τὸ πῦρ τελειωθεὶς ἐν τῷ μαρτυρίῳ. Τελεῖτε δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις τῷ Σαββάτῳ τῆς πρώτης ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν, ἐν τῷ ἁγιωτάτῳ αὑτοῦ ματυρείῳ ἐν τοῖς Σφωρακίου.

Τήρων ὁ δηλῶν ἀρτίλεκτον* ὁπλίτην
Θεῷ πρόσεισιν, ἀρτίκαυστος** ὁπλίτης.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ πυρὶ Τύρωνα φλεγέσθουσι.

[*ἀντίλεκτον Α. (**) ἀρκίκαυστος Α., Ἐν Α παρατίθενται καὶ οἱ ἐν τῷ Σαββάτῳ τῆς Α´ ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν:

Τροφῇ κολύβων ἑστιᾷ Τήρων πόλιν
τροφὴν τιθεὶς ἄπρακτον ἠλισγημένην.

Ἀκολουθία ἀνέκδοτος ἐν τῇ ἐμῇ συλλογῇ]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας