Ἡ ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στήν λίμνη Balaton τῆς Οὑγγαρίας

Τήν Τρίτη 6 Αὐγούστου ἐ.ἔ. ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος, ἐπισκέφθηκε, μέ τήν εὐκαιρία τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, τό Ἱ. Ἡσυχαστήριον τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στήν λίμνη Balaton στήν περιοχή τῆς Ὑπερδουναβίας καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας πλαισιούμενος ἀπό τόν Ἱερομόναχο Μαρτῖνο, τόν Ἀρχιδιάκονο Μάξιμο Rudko καί τόν Διάκονο Ἰωσήφ Ötvös παρουσίᾳ πλήθους πιστῶν ἀπό τήν καθόλου περιοχή τῆς Ἐξαρχίας μας στήν Οὑγγαρία.

Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ἀναφέρθηκε στήν διαχρονική σημασία τῆς ἐν λόγῳ ἑορτῆς, ἡ ὁποία, τόνισε, κατέχει σημαντική θέση στήν ὀρθόδοξη ἐκκλησία καί θεολογία. Καταρχάς καί μέ ἀφορμή τήν σχετική εὐαγγελική περικοπή ἔκανε λόγο γιά τό ἱστορικό γεγονός πού ἔλαβε χώρα στό ὄρος Θαβώρ λίγες ἐβδομάδες πρίν τό Πάθος, τό ὁποῖο ἀποκαλύπτει τήν δόξα τῆς ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν.

Εἶναι ἡ μαρτυρία τῆς νέας καταστάσεως πού εἰσάγεται μέ τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στήν ἱστορία. Κατά τήν Μεταμόρφωση ὁ Χριστός δέν προσέλαβε κάτι πού δέν εἶχε πρίν, ἀλλά φανέρωσε, στά μέτρα καί πάλι τῆς δεκτικότητας τῶν Μαθητῶν Του, τήν δόξα πού εἶχε πάντοτε ὡς Θεάνθρωπος. Ἡ δόξα δηλαδή πού εἶδαν οἱ τρεῖς Μαθητές στό ὄρος Θαβώρ δέν ἦταν κάποιο παροδικό φαινόμενο, ἀλλά τό αἰώνιο Φῶς τῆς θείας φύσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος μέ τήν Μεταμόρφωση λοιπόν δέν ἀποκτᾶ τίποτε καινούργιο, ἀλλά, ὅπως τονίζει ἡ πατερική παράδοση, ἐνισχύει τούς Μαθητές ἐνόψει τῆς Σταυρώσεώς Του. Οἱ Μαθητές χρειάζονταν τήν ἐνίσχυση αὐτή, γιά νά ἀντιμετωπίσουν τόν Σταυρό τοῦ Διδασκάλου τους, ὅπως καί τό δικό τους σταυρό ἀργότερα γιά τό ὄνομα τοῦ Διδασκάλου τους. Ἄλλωστε χωρίς τήν ἐμπειρία τῶν οὐρανίων δέν ἐλευθερώνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τούς πειρασμούς τῶν ἐπιγείων. Οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ἅγιοι καί οἱ Ἀσκητές τῆς Ἐκκλησίας δέν θά μποροῦσαν νά νικήσουν τόν κόσμο καί νά προσφέρουν τά πάντα γιά τόν Χριστό ἄν δέν εἶχαν κάποια γεύση τῆς οὐράνιας μακαριότητας. Ἡ ἐν Χριστῷ υἱοθεσία κερδίζεται ἀπό τήν παρούσα ζωή. Τήν αἴσθηση τῆς ἐν Χριστῷ υἱοθεσίας ἀποκτοῦμε κι ἐμεῖς στή ζωή μας μέ τήν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν. Μέ τήν αὐταπάρνηση καί τήν αὐτοπροσφορά μας στόν Θεό καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γινόμαστε μέτοχοι τῆς θείας Ζωῆς καί Βασιλείας. Καί γιά ἐμᾶς λοιπόν σήμερα τό γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως ἀποτελεῖ κεντρικό σημεῖο τῆς σωτηριολογικῆς διδασκαλίας τῆς ἐκκλησίας, ἀφοῦ δεικνύει ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ὑπάρξεώς μας. Μέσα ἀπὀ τήν πρόγευση τῆς ἐπερχόμενης δόξας τοῦ Κυρίου μας νά ὁδηγηθοῦμε στήν θέωση, στήν ὅραση τοῦ ἀκτίστου Φωτός.

Ὁ Σεβασμιώτατος κλείνοντας, εὐχήθηκε στούς πιστούς νά ἔχουν πάντοτε μέσα στήν καρδιά τους τήν ἐπιθυμία τῆς ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ τοῦτο ἀποτελεῖ ἤδη μετοχή στήν ἀνάσταση καί στήν αἰωνιότητα.

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας παρατέθηκε ἑόρτια τράπεζα, ὅπου ὅλοι εἶχαν τήν εὐκαιρία νά συζητήσουν μέ τόν Ἐπίσκοπό τους καί νά λάβουν τήν εὐλογία του. Μάλιστα ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος, δέν παρέλειψε νά ἀναφερθεῖ καί στό ἔργο ἁγιογράφησης τοῦ Κυριακοῦ τοῦ Ἱ. Ἡσυχαστηρίου δίδοντας συγχαρητήρια στόν π. Μαρτῖνο καί στόν ὑπεύθυνο Ἁγιογράφο.