Τιμόθεος ὅσιος, ὁ ἐν Συμβόλοις (Φεβρουαρίου 21)

Ἐκ τῶν Συναξαριστῶν οὐδὲν θετικὸν περὶ αὐτοῦ ποριζόμενα, εἰμὴ μόνον, ὅτι ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας τὸ μοναχικὸν ὑπεισῆλθε στάδιον, ὅτι ἤσκησε σωφροσύνην καὶ παρθενίαν και, δοχεῖον γενόμενος τοῦ θείου Πνεύματος, ἐκοιμήθη ἐν Κυριῳ. Ἐν τῷ Συναξαριστῇ Delahaye ἔτι συγκεχυμένα τὰ κατ’ αὐτόν. Ἀντιγράφεται τὸ Συναξάριον τοῦ πάπα Ἀγάθωνος (ἴδ. Φεβρουαρίου 20), ὅτι δηλαδὴ κατήγετο ἐξ Ἰταλίας, υἱὸς εὐσεβῶν καὶ εὐγενῶν γονέων, ὅτι μετὰ τὸν θάνατον αὐτῶν διένειμεν τὴν πατρικὴν περιουσίαν εἰς τοὺς πτωχούς, ὅτι ἐμόνασεν εἰς μονήν τινα καὶ εἴτα ἐγένετο πάπας Ρώμης! Ὁ Τιμόθεος ἤσκησε πάντως ἐν μονῇ τινι ἐρημικῇ· ἡ ὑπόδειξις τῶν Συναξαριστῶν «ἐν τοῖς Συμβόλοις» ἴσως δηλοῖ τὸν τόπον τῆς ταφῆς τῶν λειψάνων αὐτοῦ· φαίνεται δὲ ὅτι ἐπὶ τῶν εἰκονομάχων ἤκμασε καὶ κατεδιώχθη, ὡς ἡ ἐν τοῖς Παρισινοῖς Κώδ. 1562 φ. 105^α καὶ 255 φ. 197^α σωζομένη Ἀκολουθία αὐτοῦ διδάσκει· ἐν ἀρχῇ τοῦ α′ Στιχηροῦ λέγεται· «Πάτερ, θεόφρον Τιμόθεε, οἱ τῆς εἰκόνος Χριστοῦ ἀθετοῦντες προσκήνησιν σὲ τὸν ταύτης πάντοτε σχετικῶς ἀσπαζόμενον πληγαῖς συγκόψαι οὐ κατηδέσθησαν, ὁμολογίας στέφος σοι πλέκοντες». Ἐφεξῆς ἐξυμνεῖται ὡς μέγας ἀσκητής, ὡς θαυματουργός, ὡς γεωργὸς πνευματικὸς μέγας, ὡς ὡραιότης τῶν ἀσκητῶν, ὡς καταισχύνας τὸν βασιλέα παράνομα πράττοντα, ὅτι ποτὲ καθ’ ὅλην τὴν ζωὴν δὲν εἶδε κατ’ ὄψιν γυναῖκα, ὅτι εἰς ὄρη καὶ ἐρημίας ηὐλίζετο, ὅτι ὑπῆρξε τροφὴ τῶν πεινώντων καὶ προστάτης ὀρφανῶν καὶ χηρῶν.

Καὶ ζῶντα, Τιμόθεε, καὶ τεθνηκότα
τιμᾷ Θεὸς ζώντων σε καὶ τεθνηκότων.
Εἰκάδι Τιμόθεον πρώτη κατὰ σῆμα κάλυψεν.

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρίας

Τριῶν Ἱεραρχῶν μνήμη, ἤτοι Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (Ἰανουαρίου 30)

Ἡ ἑορτὴ τῶν τριῶν τῆς ἐκκλησίας μεγάλων διδασκάλων καὶ ἱεραρχῶν ἐθεσπίσθη ἐπὶ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ 1081-1118) ἐξ ἀφορμῆς τῆς διαιρέσεως τῶν λογίων ἐν Κωνσταντινουπόλει εἰς τρεῖς μερίδας εἰς ὀπαδοὺς τοῦ Βασιλείου, τοῦ Γρηγορίου καὶ τοῦ Χρυσοστόμου, οἵτινες διεξεδίκουν τὰ πρωτεῖα εἰς τὸν ὑπ’ αὐτῶν προτιμώμενον. Εἰς κατάπαυσιν τῆς τοιαύτης διενέξεως ὠρίσθη κοινὴ ἑορτὴ διὰ τοὺς τρεῖς, ἴσους κατὰ τὴν χάριν, τήν σοφίαν καὶ τὴν ἁγιότητα· τὴν Ἀκολουθία αὐτῶν συνέταξεν ὁ ποιητὴς Ἰωάννης Μαυρόπους ἐπίσκοπος Εὐχαΐτων, πλέξας καὶ κατάλληλον εἰς αὐτοὺς ἐγκώμιον, τοὺς δὲ εἰς αὐτοὺς στίχους ἐποίησεν Δημήτριος ὁ Τρικλήνιος, ὡς μαρτυρεῖ ὁ Παρισινὸς Κώδ. 1578 (σ. 439) καὶ οἵτινες ἔχουσιν οὕτω:

Περισσότερα...

Εὐστάθιος ὁ Ἀντιοχείας (Φεβρoυαρίου 21)

Κατήγετο κατά τινας μὲν ἐκ Σίδης τῆς Παμφυλίας (Ἱερώνυμος), κατ’ ἄλλους δὲ (Νικήτας) ἐκ Φιλίππων τῆς Μακεδονίας. Παρευρεθεὶς ἐν τῇ Α′ ἐν Νικαίᾳ οἰκουμενικῇ συνόδῳ (325) κατεδίκασε τὸν Ἄρειον καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὑτοῦ, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ κορυφαῖοι, ὁ Νικομηδείας Εὐσέβειος, ὁ Νικαίας Θέογνιις καὶ ὁ Καισαρείας Εὐσέβιος, ἐλθόντες εἰς Ἀντιόχειαν καὶ σύνοδον συγκαλέσαντες, καθῄρεσαν τὸν Εὐστάθιον ὡς πόρνον καὶ μετὰ γυναικὸς παιδοποιήσαντα, τῆς γυναικὸς τοῦτο μεθ’ ὅρκου ἐπιβεβαιωσάσης· ὁ δὲ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ἐξώρισεν αὐτὸν κατά τινας μὲν εἰς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας, κατ’ ἄλλους δὲ (κατὰ τὸν Ἱερώνυμον καὶ Θεοδώρητον) εἰς Τραϊανούπολιν (ἐν τῷ Ἀδριατικῷ κόλπῳ), ὅπου καὶ ἀπέθανεν περὶ τὸ 360.

Περισσότερα...

Λέων ἐπίσκοπος Κατάνης (Φεβρουαρίου 20, Φεβρ. 21 ΑΗΣα Del.)

Oὗτος κατήγετο ἐκ Ραβέννης τῆς Ἰταλίας, υἱὸς εὐγενῶν καὶ εὐσεβῶν γονέων· διὰ δὲ τὴν καθαρότητα καὶ λαμπρότητα τοῦ βίου αὑτοῦ ἐξελέγη ἐπίσκοπος Κατάνης τῆς ἐν Σικελίᾳ, πολὺν ζῆλον ἐπιδειξάμενος· ἐγένετο προστάτης τῶν ὀρφανῶν καὶ χηρῶν καὶ ἔκτισε τὸν ναὸν τῆς μάρτυρος Λουκίας (ἴδ. Δεκεμβρίου 13) ἐκ τοῦ ὑλικοῦ ἐθνικοῦ ναοῦ κατεδαφισθέντος. Οὗτος ἔκαυσεν ἐπὶ τῆς πυρᾶς -καὶ τὸν μάγον Ἡλιόδωρον, κατὰ τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀντιφερόμενον καὶ τερατολογοῦντα· εἰς τὴν ἀναφθεῖσαν πυράν, εἰς ἣν ἔσυρε δεδομένον τὸν μάγον διὰ τοῦ ἐπιτραχηλίου αὐτοῦ, εἰσῆλθε καὶ αὐτὸς καὶ τότε μόνον ἐξῆλθεν, ὅτε κατεκάη τελείως ὁ Ἡλιόδωρος. Τοῦτο ἰδόντες τὸ θαῦμα οἱ πιστοὶ κατεπλάγησαν, διεδόθη δὲ τὸ τοιοῦτον εἰς βασιλεύουσαν καὶ τότε προσεκλήθη ὑπὸ τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ (886-911) εἰς Κωνσταντινούπολιν, πολλῶν τιμῶν ἀξιωθείς· ὁσίως διαβιώσας, ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ.

Περισσότερα...

Ἀγάθων πάπας Ρώμης (Φεβρουαρ. 20, Φεβρουαρ. 19 Del.)

Κατήγετο ἐξ Ἰταλίας, υἱὸς εὐσεβῶν καὶ ἐνάρετων γονέων, οἵτινες ἐνέπνευσαν αὐτῷ τὴν κλίσιν καὶ τὸν ζῆλον εἰς τὴν ἀνάγνωσιν τῶν θείων Γραφῶν. Ἐκ τούτων καλῶς διδαχθείς, μετὰ τὸν θάνατον τῶν γονέων αὑτοῦ διαμοιράσας τὴν πατρικὴν κληρονομίαν αὑτοῦ τοῖς δεομένοις, ἀπεσύρθη εἰς μονὴν θεοφιλῶς ἀσκούμενος· εἰς ἄκρον φθάσας ἀρετῆς, ἐξελέγη ἐπίσκοπος Ρώμης τῷ 678 καὶ μετὰ τριετίαν ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον τῇ 10 Ἰανουαρίου 681. Ἐπὶ τοῦ Ἀγάθωνος συνεκροτήθη ἡ ἕκτη οἰκουμενικὴ σύνοδος (680) ἐν Κ]πόλει κατὰ μονοθελητῶν, εἰς ἣν ἀπέστειλεν ἀντιπροσώπους αὐτοῦ.

Περισσότερα...

Φιλοθέη ὁσία (Φεβρουαρίου 19)

Ἀθηναῖα εὐγενής, κόρη προὔχοντος Ἀθηνῶν Ἀγγέλου Μπενιζέλου καὶ τῆς Συρίγης, ἀνετράφη εὐσεβῶς καὶ ἐξεπαιδεύθη καλῶς ὑπὸ τῶν γονέων αὐτῆς, οἵτινες δωδεκαετῆ συνῆψαν αὐτὴν εἰς γάμον· μετὰ τριετῆ συμβίωσιν διαμείνασα χήρα καὶ μὴ στέργουσα νὰ ἔλθῃ εἰς δεύτερον γάμον, ἀπεφάσισε, μετὰ τὸν θάνατον τῶν γονέων αὐτῆς, νὰ γίνῃ μοναχή· ἔκτισε δὲ τότε (περὶ τὸ 1550) τὴν γυναικείαν μονὴν τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου εἰς ἣν προσῆλθον καὶ ἄλλοι κόραι διδασκόμεναι ἢ καὶ ἐργόχειρα μανθάνουσαι καὶ συνεμόνασαν μετ’ αὐτῆς ὅσαι ἐκ τούτων ἤθελον. Πλὴν τῆς μονῆς ταύτης ἔκτισε καὶ ἀλλαχοῦ μονὰς καὶ νοσοκομεῖα πρωτοστατοῦσα εἰς τὴν φιλανθρωπικὴν κίνησιν καὶ εἰς πᾶν ἔργον θεάρεστον. Ὅτε δὲ ἀπέκρυψεν ἐν τῇ μονῇ αὐτῆς τέσσαρας Ἑλληνίδας βιαζομένας εἰς ἐξώμοσιν, οἱ Τοῦρκοι συνέλαβον αὐτὴν καὶ ἐφυλάκισον· καὶ ἀπηλλάγη μὲν τότε τῆς φυλακῆς, ἀλλ’ ἀργότερον εἰσελθόντες ἐν καιρῷ ἀγρυπνίας ἐν τῷ ναῷ συνέλαβον καὶ ἐμαστίγωσαν, ἐκ τῶν φρικτρῶν δὲ ἐκείνων βασάνων ἀπέθανεν τῷ 1589, τὸ δὲ λείψανον αὐτῆς κατετέθη ἐν τῷ ναῷ τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου.

[Άκολουθία αὐτῆς ἐξεδόθη ἐν Βενετίᾳ 1775 (δίς), ἐν Ἀθήναις 1849 καὶ 1928, ὁ δὲ βίος αὐτῆς ἐδημοσιεύση ἐν Ἀθήναις 1893.]

Πηγή: Σωφρονίου πρ. Λεοντοπόλεως (Εὐστρατιάδου), Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1961.

Ἐπιμέλεια: Ἐμμανουὴλ Δρυλεράκης γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Αὐστρία