Πασχάλιο μήνυμα 2019

α.α.000066.190423                                                                                                                               

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ, 2019

Πρὸς

τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸ Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας καὶ Ἐξαρχίας Οὑγγαρίας

«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια...»

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Μέσα στὴν εὐφροσύνη τῆς ἑορτῆς, καθὼς ὅλα, πλημμυρισμένα από τὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας, φωτοβολοῦν καὶ λάμπουν, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, προσκαλεῖ ὅλα τὰ παιδιά Της, νὰ φωτίσουμε τὰ πρόσωπα καὶ τὶς καρδίες μας καὶ ὅλοι, ἀγαπημένοι καὶ εἰρηνικοί, νά ἑνωθοῦμε μὲ τὸ Φῶς τὸ ἀναστάσιμο καὶ ζωοποιό.

Στὴ θεία αὐτὴ φωτοχυσία  καλούμαστε ὅλοι νὰ καθρεπτίσουμε τὴ ζωὴ καὶ τὴν καθημερινότητά μας. Ἔχουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὴν εὐκαιρία νὰ καταλάβουμε, νὰ πιστέψουμε βαθειὰ ὅτι ὁ Χριστός μας, ποὺ εἶναι τὸ Φῶς τοῦ κόσμου, ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καὶ νίκησε τὸν ᾌδη, τὸ θάνατο, τὸν διάβολο καὶ τὴν ἁμαρτία. Μέσα στὴν ἀληθινὴ αὐτὴ πίστη, μὲ τὴν προοπτικὴ τοῦ ἀναστασίμου Φωτός, μποροῦμε νὰ δοῦμε τὸ βάθος τῆς ὑπάρξεώς μας. Τὸ ἀνέσπερο καὶ ἀτελεύτητο Φῶς ποὺ ἐκπηγάζει ἀπὸ τὸ κενό μνημεῖο τοῦ Ζωοδότη διαλύει τὰ ποικίλα σκοτάδια τῶν καιρῶν ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν καὶ μᾶς φοβίζουν. Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς, ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τὸ πλάσμα Του, ἀνέβηκε στὸ Σταυρό, κατέβηκε στὸν ᾌδη καὶ τὸν συνέτριψε, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ ζήσουμε αἰώνια μαζί Του, χωρὶς λύπη καὶ φόβο. Γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ φωτισθοῦμε καὶ νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς φῶς, «φῶς Χριστοῦ», μέσα στὶς κοινωνίες τοῦ κόσμου ποὺ διψοῦν γιὰ τὸ φῶς καὶ τὴν Ἀλήθεια.

Αὐτὴ τὴ Λαμπρή, τὴν οὐράνια αὐτὴ ζωηφόρο  φωτοχυσία, περιγράφει συνοπτικὰ ἀλλὰ καίρια, ὁ Ἐθναπόστολος Παῦλος, γράφοντας : «Εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσις · τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε καινὰ τὰ πάντα» (Β΄ Κορ. 5, 17). Σὲ μιὰ καινούρια, ἀνακαινισμένη, φωτεινὴ ζωὴ μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός μας. Ἂν δώσουμε τὴ συγκατάθεσή μας,  ἡ νέα αὐτὴ ζωὴ εἶναι μιὰ πραγματικότητα ποὺ Ἐκεῖνος μᾶς δωρίζει πλουσιοπάροχα μέσα στὴν Ἐκκλησία Του, μὲ πατρικὴ στοργὴ καὶ ἀπύθμενη ἀγάπη, γιὰ νὰ μποροῦμε αἰώνια, ἤδη ἀπὸ τώρα, νὰ ζοῦμε μαζί Του, μέσα στὸ Φῶς τῆς Θείας Παρουσίας Του.

Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ ἀληθινὸ «Πάσχα», τὸ σωτήριο «πέρασμα» ὅλων μας ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας, στὴν ἀλήθεια τῆς Χάριτος, ἀπὸ τὰ διάφορα σκοτεινὰ μονοπάτια τοῦ κόσμου τούτου, στὴ μοναδικὴ Ὁδὸ τῆς Ζωῆς, στὸ Φῶς τοῦ Ἀναστημένου Λυτρωτοῦ καὶ Σωτῆρος μας.

Μὲ αὐτὲς τὶς καρδιακὲς καὶ πατρικὲς σκέψεις, δεχθῆτε, ὅλοι σας, τὸν Ἀναστάσιμο ἀσπασμὸ καὶ τὸν ἑόρτιο γλυκύφθογγο καὶ νικητήριο χαιρετισμό: Χριστὸς Ἀνέστη, ἀδελφοί!

Μὲ πατρικὴ ἀγάπη καὶ ἀναστάσιμες εὐχές

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Αὐστρίας Ἀρσένιος

“Φῶς ἐκ φωτός”

Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὁποίου τὴν Ἀνάσταση θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ἑορτάσουμε εἶναι ὄχι μόνο ὁ δημιουργὸς τοῦ φυσικοῦ φωτὸς ἀλλὰ εἶναι ὁ ἴδιος“τὸ φῶς τοῦ κόσμου”. Ὁ ἅγιος Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, Μαθητὴς τοῦ Κυρίου καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, ἀρχίζοντας τὸ κείμενο τοῦ Εὐαγγελίου, ἐπεκτείνει ἐπὶ τὸ θεολογικὸτερον τὴν σχετικὴ ἀναφορὰ στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως καὶ διακηρύσσει : “Ἐν ἀρχὴ ἦν ὁ Λόγος...Πάντα δι΄αὐτοῦ ἐγένετο”. Αὐτὸς εἶναι τὸ “τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον”.[1] Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς βεβαιώνει ὅτι  ὁ Θεὸς “ὁποῖος εἶπε μέσα ἀπὸ τὸ σκοτάδι νὰ λάμψει φῶς”[2] στὴ φυσικὴ δημιουργία, Αὐτὸς ὁ ἴδιος “ἔλαμψε μέσα στὶς καρδιές μας καὶ μᾶς φώτισε νὰ γνωρίσουμε τὴν δόξα Του στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ”.[3] 

Περισσότερα...

Πάθη καὶ ἀρετές

Πάθη καὶ ἀρετές : “Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου...”.
Ἡ εὐχὴ τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου

Μητροπολίτου Αὐστρίας καὶ ἐξάρχου Οὑγγαρίας καὶ Μεσευρώπης κ. Ἀρσενίου

Ἡ περίοδος τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς χαρακτηρίζεται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπὸ ἰδιαίτερα στοιχεῖα πνευματικῆς ἀσκήσεως.  Κατ΄αὐτὴν οἱ πιστοὶ καλοῦνται νὰ ἐπιδοθοῦν σὲ ἐντονώτερο ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀποβολὴ τῶν παθῶν προετοιμαζόμενοι νὰ συνοδεύσουν τὸν Κύριο στὴν πορεία Του πρὸς τὸ Γολγοθᾶ. Ἕνας ἀγῶνας εἶναι ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ χριστιανοῦ, ὅμως ἰδιαιτέρως ἐκεῖνο τὸ τεσσαρακονθήμερο, ὁ πιστὸς συμμετέχει πιὸ ἐνεργὰ στὸ Πάθος τοῦ Χριστοῦ μὲ σκοπὸ τὴν κάθαρσή του ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὴν βίωση τοῦ μυστηρίου τῆς Ἄναστάσεως.

Περισσότερα...

Μετάνοια: Ὁ τρόπος τῆς συμφιλίωσης

Μητροπολίτου Αὐστρίας Ὑπερτίμου καὶ
Ἐξάρχου Οὑγγαρίας καὶ Μεσευρώπης κ. κ. Ἀρσενίου

Ὁ Κύριος μὲ τὸ πρῶτο ἐπίγειο κήρυγμά Του προβάλλει τὴν Μετάνοια ὡς τὸ πρωταρχικὸ μέσο γιὰ τὴν σωτηρία μας καὶ ὁ λόγος Του εἶναι σαφής[1]. Τὴν αἰώνια ζωὴ μᾶς τὴν χαρίζει ἡ ἄφεση τῶν ἀνομημάτων μας. Ἡ ἄφεση δὲν δίδεται μὲ κανέναν ἄλλο τρόπο παρὰ μόνο μὲ τὴν Ἐξομολόγηση. Γιὰ νὰ λάβουμε ὅμως τὴν συγχώρηση διὰ τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως δὲν ἀρκεῖ ἡ ἁπλὴ ἐξαγόρευση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ εἰλικρινὴς Μετάνοια ποὺ συνοδεύεται ἀπὸ συντριβὴ καὶ  βαθειὰ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας, τῆς πνευματικῆς μας ἀσθενείας.

Περισσότερα...

Θεὸς ἐφάνη διὰ σαρκώσεως

Μητροπολίτου Αὐστρίας Ὑπερτίμου καὶ
Ἐξάρχου Οὑγγαρίας καὶ Μεσευρώπης κ. κ. Ἀρσενίου

“Ὁμολογῶ ἀνεπινόητον εἶναι λογισμοῖς καὶ ἄφατον ῥήμασιν ἀνθρωπίνοις τὸν τρόπον τῆς θείας γεννήσεως”[1], λέγει ὁ Μ. Βασίλειος σκεπτόμενος τὸ Μυστήριο τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ. Πραγματικὸ Μυστήριο, τὸ ὁποῖο ὁ ἁπλὸς καὶ πεπερασμένος νοῦ τοῦ ἀνθρώπου δὲν μπορεῖ νὰ προσεγγίσει ὅσο καὶ νὰ προσπαθεῖ. “Οὐ γάρ κατὰ φύσιν γέγονε τὸ πρᾶγμα, ἀλλ΄ ὑπὲρ φύσιν τὸ θαῦμα”[2]. Ἡ γέννηση τοῦ Κυρίου μας ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ ἀνέτειλε στὸν κόσμο τὸ αἰώνιο φῶς τῆς παρουσίας Tου, τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε γιὰ νὰ χαρίσει ξανὰ στὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνο γιὰ τὸ ὁποῖο τὸν προόρισε δημιουργῶντας τον:           Τὴν κοινωνία μὲ Ἐκεῖνον. Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου ἀποκαλύπτει, λοιπόν, τὴν ἐν ἀφανείᾳ θριαμβευτικὴ «εἰσβολὴ»  τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ στὴν Ἱστορία.

Περισσότερα...

Μήνυμα Χριστουγέννων 2018

α.α. 000192.181214

                                                                                                                ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, 2018

Πρὸς
Τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸ Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας καὶ Ἐξαρχίας Οὑγγαρίας

Ἀγαπητὰ μου παιδιά,

Γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὴ Φάτνη καὶ νὰ γίνουμε ὅλοι μαζὶ καὶ ὁ καθένας προσωπικὰ προσκυνητὲς τοῦ Θείου Βρέφους, τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ποὺ σαρκώθηκε ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸ Γένος τῶν ἀνθρώπων καὶ «ἐκένωσεν Ἑαυτόν» γιὰ νὰ σώσει τὸ πλάσμα Του, τὸν ἄνθρωπο.

Τὴν ἴδια ὥρα ἠχοῦν στ’ αὐτιά μας τὰ θεσπέσια τῆς ὑμνογραφίας λόγια, ποὺ μᾶς καλοῦν, ἀρχικά, μὲ τὸ «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί», νὰ ἔλθουμε καὶ νὰ δοῦμε. Νὰ γίνουμε, δηλαδή, κατ’ ἀρχὰς θεατὲς τοῦ Μυστηρίου χωρίς ὅμως νὰ μείνουμε στατικὰ στὴν κατάσταση αὐτή. Ἀμέσως μετὰ ὁ ψαλμωδὸς μᾶς προσκαλεῖ γλαφυρά, λέγοντας «ἀκολουθήσωμεν λοιπόν». Μᾶς προτρέπει ὅλους ὄχι νὰ μείνουμε δίπλα ἀπὸ τὸ Μυστήριο, ἀλλὰ νὰ γίνουμε μέτοχοι σ’αὐτό: νὰ ἀκολουθήσουμε τὸν φωτεινὸ ἀστέρα, νὰ φωτίσουμε τὴ ζωή μας, νὰ ἀλλάξουμε τὴ σκέψη μας, νὰ δώσουμε νόημα στὴν κάθε ἡμέρα μας, νὰ σκεφθοῦμε καὶ νὰ κατανοήσουμε τὸ μέγεθος τῆς δωρεᾶς, τὸν πλοῦτο τῆς εὐεργεσίας τῆς κενώσεως τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ ἀτέλειωτη ἀγάπη Του πρὸςτὸν ἄνθρωπο.

Μέσα σὲ τοῦτο τὸ πλαίσιο, ἡ Ἐκκλησία μας, προτρέπει ὅλους ἐμᾶς νὰ μὴν περιορισθοῦμε σὲ αὐτὸ ποὺ φαίνεται, ἀλλὰ νὰ εἰσχωρήσουμε σὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι τὰ Χριστούγεννα. Νὰ αἰσθανθοῦμε τὰ Χριστούγεννα ὡς ἕνα μοναδικὸ δῶρο τοῦ Οὐρανοῦ στὴ Γῆ καὶ νὰ τὰ βιώσουμε ὡς ἕνα προσωπικὸ γεγονὸς ποὺ ἔρχεται νὰ ἀνακαινίσει τὴ ζωή μας.

Δὲν δίνουν νόημα στὰ Χριστούγεννα τὰ στολίδια καὶ τὰ δῶρα. Αὐτὰ σὲ λίγες μέρες θὰ τελειώσουν καὶ θὰ τὰ περιμένουμε τὴν ἑπόμενη χρονιά. Τὸ μέγα ὅμως δῶρο τῶν Χριστουγέννων, δηλαδὴ ὁ ἴδιος ὁ Σαρκωμένος Χριστός, δὲν μένει μαζί μας μόνο γιὰ μιὰ ἡμέρα. Ἦλθε γιὰ νὰ εἶναι μαζί μας διαρκῶς, μέσα στὴ Θεία Εὐχαριστία, μέσα στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, μέσα στὰ Ἱερὰ Μυστήρια, μέσα στὴ Χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.

Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἐφέτος, ἀπευθύνομαι πατρικὰ πρὸς ὅλους ἐσᾶς, τὰ εὐλογημένα πνευματικὰ παιδιὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας καὶ τῆς Ἐξαρχίας Οὑγγαρίας καὶ σᾶς παρακαλῶ νὰ προσπαθήσουμε ὅλοι νὰ βιώσουμε τὰ Χριστούγεννα ἀληθινά, ἐσωτερικά, πνευματικὰ καὶ αἰώνια. Νὰ κρατήσουμε στὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ ποὺ κενώνεται, σαρκώνεται γιὰ νὰ μᾶς ἀποκαταστήσει στὴν πρώτη μας ὀμορφιά, στὸ μεγαλεῖο τῆς δόξας Του. Νὰ κατανοήσουμε ὅτι ὁ Σαρκωθεὶς Θεὸς μᾶς φανερώνει τὸν ἀληθινὸ τρόπο νὰ ζοῦμε: μέσα ἀπὸ τὴν ἀγαπητικὴ προσφορὰ καὶ τὴν ἑκούσια κένωση. Μᾶς μαθαίνει νὰ ζοῦμε μὲ τὸν ἄλλο καὶ γιὰ τὸν ἄλλο.

Σᾶς παρακαλῶ αὐτὸ τὸ οὐράνιο δῶρο νὰ τὸ κρατήσουμε. Νὰ τὸ ἀξιολογήσουμε. Νὰ τὸ κατανοήσουμε καὶ νὰ τὸ ζήσουμε ἀληθινά. Ὄχι μόνο μιὰ ἡμέρα, ἀλλὰ κάθε ἡμέρα καὶ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. Στὰ εὔκολα καὶ στὰ χαροποιά, κυρίως ὅμως στὰ δύσκολα καὶ στὰ λυπηρά. Νὰ θυμόμαστε ὅτι δὲν εἴμαστε μόνοι μας, ἀλλὰ «θείας γεγόναμεν κοινωνοὶ φύσεως», δηλαδὴ μετέχομε καὶ κοινωνοῦμε ὡς πρὸσωπα μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό μας, ὄχι ἐπετειακὰ καὶ περιστασιακά, ἀλλὰ αἰώνια καὶ ἀτελεύτητα.

Μὲ τὶς ταπεινὲς αὐτὲς σκέψεις, σᾶς εὔχομαι ἐγκάρδια νὰ διέλθετε μὲ πνευματικὴ χαρὰ τὶς εὐλογημένες ἡμέρες τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου καὶ νὰ ἀξιωθοῦμενὰ εἰσέλθομε αἰσίως στὸ ἐπὶ θύραις νέο ἔτος 2019,τὸ ὁποῖο καλούμαστε νὰ πλουτίσουμε μὲ καρποὺς καὶ ἔργα ἀγάπης καὶ καταλλαγῆς, κυρίως ὅμως μὲ πνευματικὴ καρποφορία, ποὺ κάνει πιὸ ὄμορφες καὶ εὐρύχωρες τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων.

Μὲ πατρικὴ ἀγάπη καὶ ὁλόθερμες εὐχές

† Ὁ Αὐστρίας Ἀρσένιος